Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Aafke Romeijn leest de Bijbel: ‘Is het raar dat ik hier zo enthousiast van word?’

Bijbellezen is nogal een ‘no go’ in de bubbel van Aafke. Maar dat kan haar niets meer schelen: ‘Ergens voel ik me ook een totale dwaas. Want: waarom heb ik dit niet eerder gedaan?’

Deel:

Ik begin de Bijbel te lezen bij het Nieuwe Testament. Dat is geen random keuze; de eerste drie keer dat ik de Bijbel probeerde te lezen begon ik keurig vooraan, maar ik haakte sneller dan ik wilde ook weer af, omdat de opsommingen van stambomen aanvoelden alsof ik door dikke modder liep: saai en traag en zwaar. Het was mijn man, die jarenlang misdienaar was en de Bijbel van voor tot achter kent, die me aanraadde om bij Matteüs te beginnen. ‘Dan begin je tenminste met een verhaal.’ En ik ben blij dat hij me dat advies heeft gegeven.

Want man, wat is het een rollercoaster, dat begin! Ik lees voor het eerst met eigen ogen het verhaal van de geboorte van Jezus. We kennen het allemaal, het is honderd keer uitgekauwd, op school, in de media, in reclames - maar het origineel lezen is toch echt andere koek. Het is alsof ik elke regel al ken, maar nu in zuiverdere vorm tot me neem. Alsof ik mijn hele leven heb gedacht dat witte chocola de enige chocola was, en iemand me plotseling een stukje puur geeft om te proeven. This is the real deal. Is het raar dat ik, die van huis uit niks met religie of Bijbel heeft, hier zo enthousiast van word?

Je hebt niks met de Bijbel?

Mijn eerste gedachte, na een paar pagina’s lezen, is dat je eigenlijk onmogelijk kunt zeggen dat je ‘niks met de Bijbel hebt’, wanneer je opgroeit in een land als Nederland, waarin het christendom de cultuur zo’n beetje eigenhandig heeft vormgegeven. We vieren allemaal Kerstmis, we gebruiken de hele dag Bijbelse spreekwoorden en gezegdes, onze normen en waarden zijn grotendeels de achter-achterkleinkinderen van quotes van Jezus zelf.

En ook in negatieve zin wonen we in het resultaat van eeuwenlang bijbelwapperen: het heeft onze achterdocht jegens andere religies veroorzaakt, en gaf ons een legitimering voor het koloniseren en onderdrukken van landen en volkeren.

Je kunt de Bijbel wel heel ver weg van je werpen, maar dat is ook een ontkenning van de dagelijkse realiteit. Alsof je iemand beoordeelt puur op roddels die je via via hebt gehoord, en niet gewoon even kennis gaat maken met de persoon zelf. Ik loop op Jezus af, geef ‘m een hand, en zeg: ‘Hoi, al veel over je gehoord, leuk je nu zelf ff te spreken.’

Waarom niet eerder gedaan? 

Ergens voel ik me ook een totale dwaas. Want: waarom heb ik dit niet eerder gedaan? Ik ben nog maar net bezig, maar weet nu al dat ik dit proces liever een heel stuk eerder in mijn leven had doorgemaakt. Dan had ik er langer iets aan gehad, en had ik minder vragen gehad, tijdens mijn studie, tijdens eindeloze museumbezoeken, tijdens het bestuderen van onze geschiedenis. Maar goed, het is natuurlijk nooit te laat, en misschien is dit juist wel het perfecte moment, omdat ik me nu niet meer zo veel aantrek van wat anderen van mij vinden. Dat klinkt gek, maar in mijn bubbel is bijbellezen nogal een no go.

In al mijn enthousiasme ontdek ik ook meteen dat de Bijbel geen boek is om in één ruk uit te lezen. Ik moet het in kleine behapbare porties tot me nemen. Niet omdat het saai of moeilijk is, maar omdat het zo interessant is en elke vers stof geeft tot bezinning. Ik ga er vooral iets aan hebben als ik dagelijks een paar verzen lees en er over nadenk, dan wanneer ik het zo snel mogelijk probeer door te werken. Het wordt dus een project van de lange adem, maar ik geloof niet dat ik dat heel erg vind!

Foto boven: Bibian Bingen

Aafke Romeijn gaat lezen in de Bijbel

Lees ook over:

Aafke Romeijn gaat lezen in de Bijbel

Geschreven door

Aafke Romeijn

--:--