Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Er kwam een engel naar beneden

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Er kwam een engel naar beneden – PopUpGedachte vrijag 28 september 2018

Er kwam een engel naar beneden, homseksueel en met een ontzettende hekel aan christendom. Toch kon ik het niet anders zien. Of misschien juist wel daarom kon ik het niet anders zien dat zo. Er kwam een engel uit de hemel, gay, een hekel aan christendom en twee hondjes. Het was Gisteren. Ik was bezig met de opbouw van een artistieke buurtinstallatie. Buurtwerkers van het stadsdeel hadden gevraagd om iets bijzonders voor de week van de eenzaamheid die gisteren begonnen is. Ze pleiten voor een Week van de Verbinding. En dat was meteen het spoor dat gevolgd kon worden. De afgelopen weken heb ik hier met hulp van heel veel mensen lijnen gespannen en katrollen aangelegd tussen balkons. Van het ene balkon, dwars over de binnentuin, naar het andere balkon. Gisteren hebben we aan elke kabel een mand gehangen en nu kunnen buren die normaal alleen naar elkaar kunnen schreeuwen, ook aan elkaar lieve dingen sturen. ‘Een pompoen uit de tuin van  mijn opa’, schreef een buur aan haar buur. Vrolijke boel. Op het plein staan foto’s geëxposeerd. En daar komt de engel uit de mouw want dat moest gisteren allemaal nog geregeld. Ik stond in de warme zon – goddank – in hemd, korte broek en op blote voeten (want ik had ook geverfd en wilde niet dat mijn schoenen vies werden – te zagen en te bouwen. Toen hij kwam aanwandelen en een praatje aanknoopte over het hoe en wat van de installatie. Hij stak meteen de handen uit de mouwen, vroeg vervolgens wat ik deed en toen ik antwoordde: dominee, zei hij: dan gaan hier onze wegen uiteen. Zijn moeder had zich ooit vanuit het Jodendom bekeerd tot het baptisme en hij gruwde bij het woord. Homo was hij al van kindsaf aan. Ik heb de kast nooit van binnengezien, zei hij. En denk maar niet dat het geaccepteerd ging worden. Pijnlijke woorden, met een pijnlijke geschiedenis. En een vrolijke zachte man met twee hondjes die precies was wat ik nodig had en in alle rust mij hielp met precies dat stuk installatie waar ik écht mensen voor nodig had. En die konden gisteren allemaal niet. Toen het stuk waar ik hulp nodig had, klaar was, was hij ook verdwenen. Niet in rook opgegaan hoor, zo spectaculair net weer niet. Gewoon weggewandeld. Wilde nog geen koffie van me aannemen. Ik kan alleen maar denken: er kwam een engel uit de hemel, gay, met een ontzettende hekel aan christendom, twee hondjes en precies op tijd.

Vanochtend staat er in de tekst dat Jezus toen hij eens alleen met zijn leerlingen was, hen vroeg Wie zeggen de mensen, dat Ik ben?’ Zij antwoordden: ‘Johannes de Doper; anderen zeggen: Elia, en weer anderen: Een van de oude profeten is opgestaan.’ Hierop zeide Hij tot hen: ‘Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?’ Nu antwoordde Petrus: ‘De Gezalfde van God.’ In de ander iets pogen te herkennen. De man was een engel even voor mij. Ik weet niet of het beledigend is voor die grootse engelen waar die teksten over schrijven, maar ik zou als ik hen was het als een compliment beschouwen.

Zijn aanwezigheid was een knipoog. Dat je weer even voelt alsof je gezien wordt, terwijl je – nu dan even – in je eentje staat te bikkelen met hout, ondertussen bellend met mensen over kinderpardon en kerkasiel en acute noodsituaties. Waar is the greater scheme of things? Wat moet een mens doen? Volgens de Prediker schrijver vanochtend hebben we geen zicht daarop, en is er soms een tijd voor van alles. Er is niet één handeling die goed is. Nu eens dit, dan weer dat. Ik geef dit prachtige stuk gedicht weer helemaal:

Alles heeft zijn uur, alle dingen onder de hemel hebben hun tijd.
Er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven,
een tijd om te planten en een tijd om wat geplant is te oogsten.
Een tijd om te doden en een tijd om te genezen,
een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen.
Een tijd om te huilen en een tijd om te lachen,
een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen.
Een tijd om stenen weg te gooien en een tijd om stenen te verzamelen,
een tijd om te omhelzen en een tijd om van omhelzen af te zien.
Een tijd om te zoeken en een tijd om te verliezen,
een tijd om te bewaren en een tijd om weg te doen.
Een tijd om stuk te scheuren en een tijd om te herstellen,
een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken.
Een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten,
een tijd voor oorlog en een tijd voor vrede.
Wat heeft iemand dan aan al zijn werken en zwoegen?
Ik overzag de bezigheden die God de mensen heeft opgelegd om er zich mee af te tobben.
Alles wat Hij doet is goed op zijn tijd; ook heeft Hij de mens besef van duur ingegeven,
maar toch blijft Gods werk voor hem van het begin tot het eind ondoorgrondelijk.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.


afbeelding
afbeelding.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--