Genoeg is al teveel

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Genoeg is al teveel – PopUpGedachte dinsdag 26 september 2018

Het is koud, maar warm genoeg. Het is donker, maar licht genoeg. Het is vroeg, maar nog laat genoeg. Er is eten, meer dan genoeg. We gooien nog steeds dingen weg. Er zijn financiële middelen. Maar ik weet daarvan niet zo goed of het genoeg is. Of teveel. Of te weinig. Er zijn opdrachten en klussen voor deze ZZP-er. Genoeg. Soms teveel. Niet in geld hoor, wel in uren. Er zijn kinderen in dit huis. Genoeg. Tijd? Te weinig. Liefde. Kan dat ooit teveel zijn? Of genoeg? Of precies goed? Ik weet het niet.

Dit vraagt een waarschijnlijk oude man vanochtend in een gebedje: ‘geef mij armoede noch rijkdom, doe mij het brood genieten dat mijn rantsoen is, opdat ik niet verzadigd raak en U ga verloochenen en ga zeggen: ”Wie is de Heer?” ‑ opdat ik niet arm word en ga stelen en mij aan de naam van mijn God vergrijp.’ Diep gelovig vroom mens, die als belangrijkste zijn geweten en zijn dankbaarheid zuiver wil houden, zijn liefde voor de gever van leven. Deze mens kent nogal z’n zwakke plekken. Hij zegt ook eerder in deze tekst: vergun me dit voor ik sterf. Hij weet wie hij is. En hoe makkelijk een teveel aan iets je stuk kan maken. En een te weinig aan iets ook. Het is zo vaak zelfoverschatting die zegt dat je de armoede of rijkdom wel aan kan. Ze gaan onder je huid zitten en maken iemand anders van je dan je wilde zijn, in eerste instantie of in je beste momenten.

Als Jezus zijn leerlingen op pad stuurt, geeft hij hen een bijzondere opdracht mee. Allereerst een bijzondere taak en dan een bijzondere opdracht:  Hij zond hen uit om het Rijk Gods te verkondi­gen en genezingen te verrichten. [doe maar je best, genees die handel. Ok? Fikse taak] En Hij vermaande hen: ‘Neemt niets mee voor onderweg: geen stok, geen reiszak, geen voedsel en geen geld; niemand van u mag dubbele kleding hebben. Als ge een huis binnengaat, moet ge daar blijven en vandaar weer afreizen.

Niks meenemen op reis. Nog geen stok. Geen reiszak met spulletjes die weleens handig zouden kunnen zijn. Niks te eten en niks om eten te kopen. Niet een extra trui en zeker geen drie. Er zijn van die reizigers op Schiphol die zo de gewichtsregels omzeilen. Driedubbele kleding aan, zelf mag je zo zwaar zijn als je wilt. Heb je wel een verschrikkelijke reis, maar hé, je hebt wel héél je kledingkast meegenomen en nog al die andere troep die je ook mee wilde sjouwen naar je plaats van vakantiebestemming.

Niets van dat alles bij deze leerlingen. Ze mochten niet ‘teveel’ meenemen, maar ook niet genoeg voor de reis. Ze móesten te weinig meenemen voor de reis. Want wat ze kwamen brengen, moest in zichzelf genoeg zijn. Zo leeft later Paulus ook. Van de geef en van zijn werk als tentenmaker. Er gebeurt iets interessants als je te weinig hebt en je bent op reis. Iets anders dan als je te weinig hebt en je thuis bent in veel gevallen, soms ook hetzelfde. Maar onderweg maak je opeens contact. Voor mij is liften daar het allermooiste voorbeeld van. Geen vervoer en toch overal komen, de mooiste mensen spreken en daarin voor hen vaak ook nog van betekenis zijn. Terwijl je dus ook door had kunnen sparen en een ticket kunnen kopen. Maar dit werkt zoveel mooier.

Zij komen een verhaal brengen wat zichzelf moet huisvesten en voeden. Het komt kwetsbaar in de wereld, als baby Jezus zelf. Zo benadert God de mens, het goddelijke. Het is op zoek naar onderdak en voeding en warme kleding die gedeeld kan worden. En als je het geeft, geef je het niet per se aan het individu maar aan de boodschap. Het is crowdfunding avant la lettre, alleen dan zonder doel, het ging niet per se om geld en zonder eindstreep. Het is levensstijl: ik heb iets, help me het te brengen waar het moet zijn. En zo gelijk een netwerk en community bouwen.

De ander de mogelijkheid bieden om te geven – en dat je daarmee een soort gunst bewijst. Dat is wat crowdfundexperts zeggen over crowdfunden. Je geeft mensen de kans mee te doen. Dat is wat Jezus wil met zijn leerlingen en zijn verhaal. Aan een goed verhaal, aan goede, zorgende daden heb je genoeg. Dan hoef je absoluut geen zorgen te hebben over eten en drinken want er wordt voor je gezorgd. En zo niet, dan weet je ook wat je aan de mensen hebt, tijd om verder te reizen.

Ik kijk om me heen en zie hoeveel genoeg ik heb. Hoeveel te veel ook. En dat het te weinig pas écht connectie oplevert. Dat is de crowdfunding en het ZZP-erschap. Het teveel roeit contact uit. Het teveel aan opdrachten en taakjes. Als ik het goed doe kan het te weinig aan tijd ook weer contact opleveren want dan kun je anderen, ja moet je anderen vragen om te helpen. En de liefde? Die nooit teveel kan zijn? Die stroomt daar midden tussendoor. Zolang ik maar niet teveel aan mijn hoofd heb en niet teveel op zak.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95