Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Het is overal

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Het is overal – PopUpGedachte vrijdag 20 juli 2018

Het seizoen zit erop. Met nummer 600-zoveel van de PopUpGedachtes sluit ik deze ochtend de serie van seizoen 2017/2018 af. Een seizoen lang ben ik opgestaan tegen zessen, heb me naar het balkon gesleept, of ben er soms monter heen gestapt – afhankelijk van de hoeveelheid slaap die nacht en andere factoren. Daarna de lezingen van de mis erbij gepakt, die op die dag gelezen zouden worden in kerken en kloosters over de hele wereld. Om in die teksten binnen de tijdspanne van dat uurtje, inspiratie te vinden, die uit te schrijven, op te nemen en te delen met de luisteraars. Een trouwe groep luisteraars heeft zich gevormd, die per whatsapp, Facebook, de Lazarus-app of een podcast-app op de hoogte worden gesteld en luisteren of lezen. Soms zijn er reacties, vaak niet. En dat hoeft ook helemaal niet. Des te mooier is soms de verrassing als ik wildvreemden óf goede bekenden tref die uit het niets reageren op wat er die ochtend of die week is gezegd en er iets aan hadden gehad. Ik ben blij met het ochtendmoment, met de luisteraars en met het Lazarusmagazine die dit mogelijk maakt (dank je wel Marieta!)

Nog één keer dan de lezing en dan een afsluiting met een gedichtje. Over de ongrijpbaarheid van heilige momenten. Tenminste dat denk ik: ‘Eens ging Jezus op een sabbat door de korenvelden; zijn leerlingen nu kregen honger en begonnen aren te plukken en te eten. De Farizeeën zagen dat en zeiden toe Hem: ‘Uw leerlingen doen daar iets wat op sabbat niet geoorloofd is.’ – werken mocht niet volgens hen. Er is discussie of dit echt Joodse wet was of aangeslipte extra voorschriften, maar daar gaat JC niet over in discussie. Hij pakt een eigen perspectief uit de Joodse traditie zelf – ‘Hij gaf hun ten antwoord ten antwoord: ‘Hebt gij niet gelezen wat David deed toen hij en zijn metgezellen honger kregen? Hoe hij het huis van God binnenging en de toonbro­den opat die noch hij, noch zijn metgezellen, maar alleen de priesters mochten eten? Of hebt gij niet in de Wet gelezen, dat de priesters elke sabbat in de tempel de sabbat schenden en toch niet schuldig zijn? – dat is een hele oude versie van de-dominee-werkt-toch-ook-op-zondag-nou-dan. Maar dan volgt de klap op de vuurpijl: ‘Ik echter zeg u: Hier is meer dan de tempel.’ Jezus van Nazareth claimt dat in zijn bijzijn en degenen die met hem werken een nogal heilige opdracht hebben, die eenvoudig vergelijkbaar is met die van de priesters in de tempel. En dan gelden er andere voorschriften. Maar hoe konden de farizeeen dat weten? Kunnen dat ruiken? Ja, dat hadden ze kunnen ruiken zegt JC, als ze een andere basishouding hadden aangenomen in het leven: ‘Indien het maar tot u doorgedron­gen was wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartig­heid dan offers, dan zoudt gij deze onschuldigen niet veroor­deeld hebben.’

Hij stelt dat de basis van de Joodse wet niet het offeren en regels volgen is, maar barmhartigheid (en gerechtigheid denk ik dan meteen – maar dat is gerechtigheid voor hen die in het nauw zitten dus ook weer een vorm van barmhartigheid). Jezus van Nazareth wil ruimte in de ziel creëren en het zo-hoort-het-nou-eenmaal ondergraven, het argument ‘dat is onze identiteit, zo doen wij de dingen’ wordt hiermee losgeschroefd. Want het ging niet om hoe wij de dingen doen, het ging om barmhartigheid. Én hij wil ruimte in de ziel voor de ontmoeting met het heilige in het korenveld met een rondreizende rabbi – en dat hetzelfde heilige karakter heeft als die indrukwekkende tempel met zijn grote decorum, zijn eeuwenoude tradities, offers, het heilige der heilige en alles wat daarbij hoort. Al dat is samengebald in die ene man in dat korenveld want daar wil die hoogheilige rondhangen. In zijn wereld, onder de mensen, aan tafel in Amsterdam West en in een popupgedachtes op Soundcloud.

En om dit dan af te sluiten een gedicht van ene Hein de Bruin van alweer een tijd geleden denk ik.

De Brief

Aanhef

Heer God, men komt er niet toe u te schrijven

Ofschoon gij reeds vele malen aan ons schreeft,

Maar al die vormen die uw handschrift heeft

Zijn moeilijk te ontraadselen, zij blijven

Zeer vreemde tekens die niet beklijven

En duistere woorden die men niet beleeft;

Hoe vaak heeft onze hand er naar gestreeft

De zin te ontleden door U na te schrijven.

Dan toch – enen kleine brief aan U gericht

Hij hoeft misschien niet eens zo ver te reizen

Niet verder dan mijn vinger hem verschikt

Want, wonen de gebieders in paleizen,

Uw woonadres is waar gij nederblikt –

Mij dunkt ik zit te schrijven bij uw licht.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.


afbeelding
afbeelding.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--