Jurjen: 'Ik vond alle vaccin-weigeraars viruswappies en egoïstisch...'

Sinds mijn herseninfarct in 2017 ben ik arbeidsongeschikt geraakt en moest ik op zoek naar wat nieuws. Tegenwoordig ben ik kunstenaar en motivational speaker. De kunst loopt inmiddels best wel lekker en ik verkoop regelmatig kunstwerken. Het zijn werken gekenmerkt worden door contrasten (omdat ik dat nog goed kan zien) en veelkleurigheid.

Nu werd mijn kunst-business op een gegeven moment dusdanig serieus dat ik op zoek moest naar een atelier, dat ik vond in Zaandam. Ik ging erheen met de regiotaxi, een voorziening die vanuit WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) wordt aangeboden. Maar de 1500 kilometer die ik per jaar kreeg, gingen er snel doorheen. Van mijn woonplaats naar het atelier en weer terug is zo’n 50 kilometer. Dat betekent dat ik zo’n 30 keer op en neer zou kunnen. Met de frequentie waarmee ik naar mijn atelier ga, kan ik nog geen twee maanden met de regiotaxi... 

Vaccin-weigeraar

Daarom deed ik een oproep op social media en dat leverde al vrij snel twee aardige mannen op die mij wel een dag in de week naar mijn atelier wilden rijden. Dat op zichzelf vond ik al bijzonder. Ontroerend zelfs. Dat er mensen zijn die dat gewoon voor een medemens willen doen. Zonder eraan te willen verdienen of er op wat voor manier dan ook zelf beter van te worden. Er zijn dus wel degelijk nog goede mensen op deze wereld, was mijn bemoedigende ontdekking.

Toen ik bij een van mijn chauffeurs in de auto stapte en we gezellig kletsten, kwam al snel en onvermijdelijk corona ter sprake. Mijn chauffeur bleek een vaccin-weigeraar. Of, zoals ik er toch wel een beetje tegenaan keek: 'zo'n viruswappie'. Hij had zich principieel niet laten vaccineren en deed er felle uitspraken over. 

Voor mij was wel of niet vaccineren namelijk een complete no-brainer. Ik had mijzelf allang laten vaccineren en vond iedereen die dat niet deed een 'viruswappie' en egoïstisch: iemand die niets over heeft voor zijn medemens. Ik bedoel: zelf paus Franciscus noemde vaccineren een ‘daad van liefde voor de medemens’.

Ik heb een felle discussie gevoerd met een goede vriend die het ‘nog even wilde afwachten’ en zich ook nog niet heeft laten vaccineren tot op de dag van vandaag (voor zover ik weet). Ik was boos en een tikje gefrustreerd toen een heel goede vriendin de boot afhield omdat ‘zij nog zwanger wilde worden en het daar mogelijk effecten op zou kunnen hebben’. En ik vroeg mezelf dan ook meteen af: ga ik bij deze man in de auto zitten? Nu ben ik zelf ook absoluut niet bang voor dat virus, maar toch, je zou het jezelf nooit vergeven als dankzij jou je oma op de IC terechtkomt.

Iets genuanceerder denken

Maar na dat eerste ritje met mijn nieuwe chauffeur – de ‘viruswappie’ zeg maar –realiseerde ik me: hier zit een man die mij vrijwillig naar mijn atelier wil brengen, één dag in de week. Dat is toch bepaald niet egoïstisch?

Kortom, ik ben een beetje teruggekomen van mijn sterke mening en iets genuanceerder gaan denken. Het is heel begrijpelijk dat de overheid probeert om onze ouderen en kwetsbaren zoveel mogelijk te beschermen en de ic-capaciteit zoveel mogelijk beheersbaar wil houden, maar tot welke prijs gaat dat door? Ten koste waarvan? Het is, kortom, weer eens niet zo zwart-wit als ik aanvankelijk misschien dacht. Lastig!

Vroeger had ik had zo’n leren armbandje met de letters WWJD erop gebrand: What Would Jesus Do? Ken je dat nog? Het idee van het bandje was dat je dagelijks, bij je al de keuzes die je maakte, jezelf afvroeg: Wat zou Jezus doen in deze situatie?

Wanneer ik mezelf deze vraag stel wat betreft corona, moet ik eerlijk zeggen: ik heb werkelijk geen idee! Wat zou Jezus doen?
Wat ik wel weet, is dit: Jezus zou in ieder geval liefhebben. Voor of tegen vaccineren, met of zonder QR-code, wel of niet genezen, Jezus is inclusief en houdt van iedereen. Onvoorwaardelijk. En dan hoor ik die stille fluistering. Deze uitnodiging: ‘Ga heen, en doe gij evenzo…’  

Benieuwd wat Jurjen in z’n atelier maakt? Volg hem op: