Lazarus staat op | Alleen voor beschadigde mensen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
PopUpGedachte vrijdag 5 juli 2019 – alleen voor beschadigde mensen
Vrijdagochtend, de laatste dag van de werkweek. Ik schrijf er nog één en dan is het weekend. Maandag verder. Het slot van deze week is een eenvoudig statement van Jezus van Nazareth dat soms zalf op de wonde is en soms een steentje in de voet. De Aanwezige, de Eeuwige, de Kosmos ofwel God zelf verbindt zich aan dat wat stuk is, beschadigd, dat wat pijnlijk voelt en heelwording zoekt.
‘Toen de Farizeeën dat zagen, zeiden ze tot zijn leerlingen: 'Waarom eet uw Meester met tollenaars en zondaars?' Hij hoorde dit en zei: 'Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken. Gaat heen en leert wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartigheid dan offers. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.'
Het woord zondaar klinkt nog als een veroordeling, maar dat is het hier juist niet. Het gaat om de mensen die erkennen wat er zo vaak niet lukt. Of niet vanzelf. Vrienden van mij schreven lang geleden en heel onlangs nog teksten die ik heel graag weer doorgeef. Eerst deze, een oude fragment en een oude bekende. Over de kerk van zijn dromen omdat sommige hedendaagse droomkerken zo akelig perfect zijn:
“Dit is de kerk van brokkenpiloten waar ik voor voel
we zijn een stille wanorde, ontregelde boel
we hebben het niet op een rijtje
we falen bij de vleet dat is een voldongen feit
vanuit hemels perspectief zijn we allemaal gelijk
geen verschil in behandeling tussen jou en mij
je anders denken en zondigen zet ik voor de goegemeente niet te kijk
we leven in dezelfde wereld gebroken
we zullen liefdesvuur stoken met de verstotenen
of buitenbeentjes die het slecht trekken
en geen verstikkende bijbelteksten gebruiken om ze te nekken
spreek voor degene die weerloos zijn in hemelsnaam
we zijn passievolle prutsers en knoeipotten zonder schaam
we breken kerkmuren af en trekken rond in tabernakels
we verzetten ons tegen mirakels en spektakels
bieden onderdak aan elke apartgezette zonderling
we vinden ware schoonheid in verwondering
en zelfs in verwonde zielen of verscheurde hartenkreten
kunnen we de geschreven brieven van de Geest lezen
laten we devote dissidenten zijn, profeten in pyjamabroeken
provocerend onbeschamend gehoorzaam aan rommelige devotie
onze onvoorspelbare levens gezalfd met vreugdeolie
we zijn de kerk van brokkenpiloten
gezegend zijn zij die het verkloten
zalig zijn zij die proberen maar mislukken
Christus laat zich vinden te midden van brokstukken
niet om te oordelen maar om te redden
wat er te redden valt tussen schip en wal
we zijn onvolmaakt en verre van af”
van Rik Zutphen, De Droominee.
Een andere vriend schrijft heel recent nog:
Ik ben “gediagnosticeerd” met dysthymie. Ik had er zelf nog nooit van gehoord, maar het gaat om een aanhoudende vorm van milde depressie. Zonder precies alle theorie en details ervan te kennen, kan ik er het volgende over kwijt: op dit moment is het naar. Ik hecht niet veel aan het label of de diagnose, maar toch heeft het iets bevrijdends om een naam te hebben voor iets waar ik al lange tijd mee aan het vechten ben en wat ik te vaak niet onder ogen wil komen.
De afgelopen tijd heb ik in meerdere gesprekken gemerkt dat mensen (zelfs mensen die me redelijk goed kennen,=) denken dat ik m’n leven goed op orde heb. Dat is onzin! Er zijn dagen dat ik nog net m’n bed uit kan komen, maar dat er maar weinig uit mijn handen komt. Op mijn beurt heb ik ook dat succesvolle beeld van die ander, terwijl dat lang niet altijd klopt.
En nu hij op reis gaat, schrijft die vriend:
“Kom alsjeblieft heel terug” hebben verschillende mensen tegen me gezegd. Ik heb beloof mijn best te doen. Uiteraard snap ik wat mensen willen zeggen met die uitspraak, maar diep vanbinnen dacht ik: “Heel terugkeren? Ik ga al in stukjes weg!”
Vandaag sluit ik met de muziek van Over The Rhine, All my favourite people are broken.
Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.
Geschreven door
Rikko Voorberg
