Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Niet meer dan het gewone

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Het is niet meer dan gewoon – PopUpGedachte dinsdag 10 november 2020

In de eerste eeuwen na Christus trekken wijze mannen en vrouwen de woestijn in om hun denken te verdiepen, om zich toe te wijden aan de nieuwe spiritualiteit die ze gevonden hebben. Het zijn bijzondere en spraakmakende figuren. Het zijn kluizenaars die vanuit hun isolement een geheel eigen visie op de wereld uitdragen, niet gehinderd door wat een gemiddelde voorganger al dan niet reëel vindt om van mensen te vragen – want met hun vertrek naar de woestijn zijn ze uit de realiteit gestapt om vervolgens heel helder op die realiteit te kunnen reflecteren.

In het boek Woestijnvaders zijn bijzondere uitspraken en zienswijzen van deze mannen en vrouwen gebundeld. Zo is er de monnik, Kalistos de Ware – ze hebben allemaal prachtige bijnamen – die vertelde : ‘Er was eens een oude man die de gewoonte had uren in de kerk door te brengen. Op een gegeven moment vroegen zijn vrienden hem wat hij daar al die tijd aan het doen was. “Ik ben aan het bidden,” antwoordde hij. “O,” zeiden zijn vrienden, “dan heb je vast heel veel aan God te vragen!” Enigszins verbaasd zei de oude man, “Ik vraag God helemaal niets.” “Maar, wat doe je daar dan al die tijd?”, vroegen zij. Hij antwoordde: “Ik zit en kijk naar God en God zit en kijkt naar mij.”’

Iemand is buiten de alledaagse realiteit gestapt waarin behoeftes, vervuld en onvervuld, planning, takenlijstjes en verwachtingen de boventoon voeren – en hij heeft iets anders gevonden. Niet alleen in zichzelf, maar ook in de zienswijze op de Eeuwige zelf.

En zo zegt Gregorius de Grote over delen en ‘liefdadigheid’: "We zijn gemaakt van stof, niemand heeft daar recht op, het is gezamenlijk bezit. En wat wij produceren met behulp van dit lichaam dient daarom ter versterking van ons allemaal. Tevergeefs denken mensen dat ze onschuldig zijn, als ze beweren dat zij hun bezittingen niet hoeven te delen. Want mensen die zo denken, plegen roofbouw op andermans leven. Als je hulp geeft aan mensen in nood, geef je hun wat van hen is, niet van jezelf. Als je je bezittingen met anderen deelt, kun je daarom beter spreken over een daad van rechtvaardigheid dan van naastenliefde."

Je kunt het communisme noemen, maar dat wordt het pas als het door de zittende macht in systemen wordt gegoten. Hier spreekt een diep gelovige die beseft dat alles gekregen is. En wat zijn of haar taak en opdracht is in het leven. Ingewikkeld ook, want dan kan ik dus nooit meer zeggen dat iets van mij is. En de trots en de waardering dat ik iemand zomaar iets heb gegeven, onverdiend, gewoon uit de goedheid van mijn hart, die verdwijnt ook opeens als sneeuw voor een meedogenloze zon van een andere visie op de realiteit. Geboren in de woestijn, geboren in de eindeloze reflectie op wat Jezus van Nazareth de wereld te zeggen had. Die zegt tegen zijn leerlingen vandaag bijvoorbeeld. Wanneer ge alles hebt gedaan wat u opgedragen werd, zegt dan: Wij zijn onnutte knechten; wij hebben alleen maar onze plicht gedaan.'

Het scheelt weer een hoop schouderklopjes, zelfverheffing – kijk mij of hem of haar goed zijn – en valse bescheidenheid van ‘ach, het was niets’. Want het was niet per se iets, het was niet meer dan het gewone. Doet me wel opnieuw reflecteren over alles wat ik verder gewoon vind, over de gedachte dat wat van mij is toch uiteindelijk echt van mij is – en over wat ik allemaal heb verdiend of mezelf heus mag gunnen. Moet ik dan weer heel streng naar mezelf worden en achterdochtig over mijn motieven? De Woestijnvaders en -moeders komen niet een nieuwe lat aanleggen in je toch al gehaaste leven dat succes zou moeten hebben – ze komen een verlangen aanboren naar een andere manier van in het leven staan. Meer niet.

Tot zover de PopUpGeddachte van vandaag. Een hele goede dinsdag gewenst. En vrede, en alle goeds

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--