Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Pay It Forward - or Pay Back

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Pay it Forward or Pay Back – PopUpGedachte dinsdag 17 maart 2020

We zitten voorlopig thuis. Deze keukentafel hier is aanrecht, werkplek, speelplek, schoolbank en leestafel. Voorlopig alleen voor ons. Gasten zullen even moeten wachten. We zijn met z’n vieren, waarvan er steeds minstens twee met snotneuzen. Dankbaar dat we nog met vier zijn, want hoe pittig als je opeens alleen thuis bent. Tegelijk wil je soms heel graag weer even alleen zijn.

Dat alles valt totaal in het niet bij de jonge mannen van het Wereldhuis. Ze stonden voor de deur van de plek waar je terechtkomt als je geen keukentafel meer hebt, geen leesplek, geen dak, geen recht op een dak, geen papieren en geen medelijden. Ze vroegen zich af: hoe #thuisblijven zonder huis? Hoe #handenwassen als je nergens woont?
Social distancing kennen ze al heel lang, mensen en overheidsinstanties lopen al met een boog om hen heen. In deze tijd van isolatie zijn de geïsoleerden de klos. Zij niet alleen hoor, voel je niet schuldig tegenover hen. Of wel misschien, het kan ook terecht zijn. Er zijn er heel veel de klos en de meesten van ons zijn even de weg kwijt. Een beetje. En doen wat voor de hand ligt. Wat eerste prioriteit is. En ik kan niet ophouden te denken aan hen. Elke keer als ik denk aan onszelf. Vreemde, nieuwe wereld.

Vandaag lees ik een tekst die iets nogal serieus neemt. Het principe van Pay it Forward. Ik weet niet of er een fijn Nederlands equivalent van is, zo ja, dan hoor ik het graag. Nu hou ik het even bij Pay It Forward. Wat heb je gekregen? Zomaar? Als uit genade? Geef dat dan door, anders zet je de genade op het spel. Of beter gezegd: als jou genade wordt betoond, verleen het dan ook. Anders zet je de eigen genade op het spel.

Dat is natuurlijk een angst-spelletje waar we niet zo van houden, een soort: ‘Heb lief, anders zwaait er wat’. Toch is hier misschien meer aan de hand, gaat het meer om een principe. Een natuurlijke wetmatigheid en een profetische waarschuwing. Zoals je niet ongestraft de aardse voorraden aan kunt spreken, de landen die het in beheer hebben gekregen als hulpbron verwaarlozen en het uitstoten met de mensen die het geld ervoor hebben – omdat het uiteindelijk zich tegen je zal keren.

Zo geldt het ook met dat wat je genadig ontvangt. En mijn hemel wat ontvangen we veel genadig. Heb je Rutte gisteren gezien? Hoe bloedserieus de wetenschap, de gezondheidszorg en de politiek de zorg voor ons land neemt? Je kunt politiek van alles vinden, maar dit was even bovenpolitiek. Je kunt zeggen: zo hoort het ook. Maar hoor dan de Syriër die nu deel van ons is geworden en zegt: 'Ik prijs me gelukkig dat ik nu een minister-president hebt die ons tegemoet treedt met opdracht tot handen wassen, zelfzorg, zorg voor elkaar en wetenschappers vraagt wat wijs is voor het volk. De vorige checkte zijn eigen geldvoorraden, sloot vriendschappen met onze vijanden en bombardeerde onze ziekenhuizen in plaats van ze te beschermen, bombardeerde onze scholen in plaats van er kinderen van ouders met noodzakelijke beroepen op te vangen.' Dat krijgen we zomaar. Toevallig hier geboren en gebleven. En we krijgen het niet zomaar. Zoals we de aardolie niet zomaar krijgen – het komt met een gebruiksaanwijzing. En daarop staat: Pay It Forward of anders ontstaat er een Pay Back. Dat is een natuurwet.

Vandaag lees ik erover. Een knecht van een strenge meester (in oude strikt hiërarchische tijden) – of in moderne tijden maar dan wat er gebeurt met vluchtelingen in Libië en op zoveel plekken in de wereld - moet een schuld terugbetalen en kan het niet. Hij dreigt verkocht te worden als slaaf. Smeekt, soebat en zijn schuld wordt kwijtgescholden. De man is blij, stapt de straat op met een schone lei, ziet iemand lopen die hem een klein bedragje schuldig is, grijpt die in de kraag om diens schuld te innen want dan is hij van de nul af tenslotte. Grote verontwaardiging als de strenge meester het hoort en hij zegt:

Jij lelijke knecht, heel die schuld heb ik je kwijtge­scholden, omdat je mij erom gesmeekt hebt. Had jij dan ook geen medelijden moeten hebben met je mededienaar, zoals ik met jou medelijden heb gehad? En in toorn ontstoken leverde zijn heer hem over aan de beulen, totdat hij zijn hele schuld betaald zou hebben. Zo zal ook mijn hemelse Vader met ieder van u handelen, die niet zijn broeder van harte vergiffenis schenkt.'

Ik vind het allemaal wat heftig, zo’n hemelse ‘vader’. Je zou die tekst toch wat anders schrijven nu. Het blijft klinken als ‘heb lief anders zwaait er wat’. En toch. Als wij die zorg en aandacht van onze systemen en overheden krijgen – en van elkaar, maar het ons niet lukt om derden daarbij in te sluiten, wat zal dan de toekomst zijn van die zorg voor ons? Ik vraag het maar. En pijnig mijn hoofd ermee deze dagen. Omdat de mogelijkheden met de nieuwe ontwikkelingen ook zoveel kleiner zijn geworden. Laten we elkaar inspireren. Niet alleen als huishebbenden, want dat gebeurt al op bijzonder mooie manieren en daar kan nog veel meer bij. Maar ook voor hen zonder huis, keukentafel of ook zelfs maar zeep.

Tot zover vandaag, meer popupgedachtes te vinden op rikko.nl. En voor nu vrede gewenst. En alle goeds

(Ps. Nog één dag op rikko.nl)

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--