Lazarus staat op | Ik hoef helemaal niet gered te worden

Ik hoef helemaal niet gered te worden – PopUpGedachte dinsdag 18 augustus 2020

Die oude teksten van christendom gaan ervan uit dat iedereen maar gered wil worden. Maar waarvan dan? Het gaat best wel oké. Goed, niet alles is makkelijk. Er zijn uitdagingen waar een mens compleet aan onderdoor kan gaan. Maar dan nog, vragen om gered te worden is wel een ding, hoor. Iemand mag zeker komen helpen. Koffie brengen, eten, een diagnose stellen eventueel als ik langskom voor zoiets, pillen voorschrijven, helpen met de verhuizing. En ik zal dan heus zeggen: je hebt me gered, echt. Maar dat betekent nog niet dat ik gered wil worden. Zeker niet door een godheid, een religieus systeem, alsof ik niets zou kunnen. Ik kan het best, ik heb alleen af en toe een handje nodig. Maar dan wel graag op mijn voorwaarden.

Ze redde het niet, al dacht ze van wel. Ze hadden haar naar de camping gebracht waar wij stonden. Inmiddels al jaren geleden. Wij zagen niets geks. Gewoon twee mensen op leeftijd die een vrouw van onze leeftijd en haar kind kwamen brengen in een camper. Maar zij had er totaal doorheen gezeten na een scheiding, wilde alles zelf oplossen, ging niet. Zij hadden haar in de camper geduwd bij wijze van spreken met haar kind en gezegd: wij brengen je nu naar de camping. Jij gaat vakantie vieren. Al snel werden onze beide campingplekken tot één grote plek met onze tent, haar camper, een kooktoestel en lange avonden met eten, drinken, roken en gesprekken.

Zij had niet gered willen worden. Maar jemig, wat was ze dankbaar. Zulke doortastende ouders.

Mocht ik eventueel ‘gered’ willen worden, zoals die oude Bijbelteksten om de derde bladzij lijken te zeggen: waarvan dan? Ik kan wel iets bedenken als ik naar mijn Facebooktimeline kijk. En Twitter ook. Er zijn aardig wat bloedzuigende gekkies waar ik graag van verlost zou worden. Ook zuigerige Bijbelteksten met vroom christelijk jargon: ik vind het niet erg om daarvan gered te worden. Maar ik zou dat zelf kunnen doen. Mute, ontvrienden, het is allemaal niet zo moeilijk. Ze bestaan dan nog steeds, dat wel.

Misschien dat de wereld ervan gered moet worden. Puur voor mijn nachtrust. Maar als de Eeuwige de wereld zou verlossen van iedereen die door iemand een bloedzuigende gekkie gevonden wordt, dan is de wereld heel snel leeg. Verlost van onrecht, jazeker. De wereld dan, he? Maar dan wordt de wereld gered, niet ik. Ik hou daarvan, ik vind dat nodig, het is de ziel van het evangelie – maar toch gaan die oude teksten over mensen die gered worden, willen worden ook, jij en ik. Dit staat er vanochtend:

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: 'Voorwaar, Ik zeg u: voor een rijke is het moeilijk het Rijk der hemelen binnen te gaan. Nog sterker: voor een kameel is het gemak­kelijker door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke in het Koninkrijk Gods te komen.' Toen de leerlingen dit hoorden, stonden zij verbijs­terd en vroegen: 'Wie kan er nu eigenlijk gered worden?' Jezus keek hen aan en zei: 'Dit ligt niet in de macht der mensen, maar voor God is alles mogelijk.'

Kamelen door het oog van een naald proppen. Sommigen zeggen dat het ging om de Naaldpoort, een nachtpoortje waar een kameel alleen op z’n kniëen zonder lading doorheen kon. Anderen zeggen: er staat eigenlijk een ‘kabel’ door het oog van een naald. Maar dat is niet het verrassende. In plaats van arme vissers die knikken na deze uitspraak en zeggen dat ze heus wel snappen dat vadsige rijken niet gered zullen worden. Net goed ook eigenlijk, want die armoede-rijkdom verdeling is de bron van alle kwaad. Man, wat moet het lastig voor hen zijn om af te dalen naar gewoon-mensen-niveau als je zoveel geld hebt.
Dat zeggen ze allemaal niet.
Ze slaan de hand voor hun mond en vragen zich af wie er dán nog gered kan worden. Ze identificeren zich met die mensen die door het oog van een naald moeten kruipen of gepropt worden op onmogelijke wijze.

Onmogelijk, zegt de Eeuwige. Het is onmogelijk. Dat gered worden is onmogelijk. Waarvan wil ik gered worden? Van iets waarvan ik onmogelijk mezelf kan redden. En het enige wat ik kan bedenken is dat ik gered moet worden van mezelf. Ik weet niet of Rutger-alle-mensen-deugen-Bregman dat een goed idee vindt. Maar ik zou op een heel aantal momenten best gered willen worden van mezelf. Kan niet, mag niet, zegt de goeroe. Je moet jezelf worden. Jezelf zoeken. Jezelf vinden. Ach, als de zelfhulpgoeroe het een slecht idee vind, is het misschien wel een goed idee. Want verlost worden van jezelf is niet jezelf wegcijferen, wegkruipen, loonslaaf worden. Het is misschien wel de liefde. De verrassing dat iemand ondanks alles van je houdt. En door die liefde jezelf gaan zien zoals je jezelf nog niet zag. Dat is evangelie. Verlost van het zelfgraven, zelfverbeteren, zelfkastijden – en gevonden worden. Onmogelijk. En het gebeurt toch steeds.

Tot zover de PopUpGedachte van vanochtend. Meer PopUpGedachtes te vinden op Lazarusstaatop.nl Voor nu een hele goede dinsdag gewenst. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.