Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | De centrale opdracht

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Er is maar één centrale opdracht – PopUpGedachte dinsdag 9 maart 2021

Liefhebben, natuurlijk, dat is de sleutel tot alles, toch? Wie niet liefheeft, leeft niet. Wie geen liefde ontvangt, gaat dood, letterlijk en figuurlijk. En we hebben het allemaal: liefde voor de ander, voor jezelf (al is dat soms al een stuk lastiger), voor de natuur, liefde voor snelle auto’s, voor kunst, het stikt van de liefdes in ons leven. En we doen elkaar wat aan voor de liefdes in ons leven en onszelf. Houden van perfectie bijvoorbeeld, brengt ons op het randje van overspannenheid. Houden van avontuur, doet onze geliefden de adem inhouden soms. Houden van kunst of van uitgaan (dat is al wat lastiger nu), het kan ook zomaar heel veel kosten. Liefde zal wel de sleutel zijn toch? De centrale opdracht?

Ja en nee. Ja, want het is de centrale uitspraak als het gaat om de samenvatting van de christelijke leefregel en de Joodse wet volgens Jezus van Nazareth: heb God lief boven alles en je naaste als jezelf. Nee, omdat het om invulling vraagt. Wat betekent dat dan; God liefhebben en degene naast je? Er zijn er die God liefhebben en in de religieuze teksten onder uit de zak krijgen, omdat ze met hun liefde voor God absoluut niet hebben begrepen waar het over gaat. En je naaste liefhebben? Er zijn er die uit liefde voor hun naaste diegene eindeloos veel onrecht doen, denk alleen maar aan degenen die de ander ‘op het rechte pad’ willen houden en volkomen voorbij gaan aan wie de ander is.

Wat is dan de centrale opdracht binnen liefhebben? Wat kunnen we doen? Toch een beetje de hamvraag voor de meeste mensen. Geef me wat te doen, dan doe ik het. En dus gaat de één naar de kerk, de ander juist niet, een derde werkt zich een slag in de rondte, maar geef me wat te doen. En Jezus van Nazareth geeft een invulling, en niet eenvoudig. Juist omdat het niet zozeer iets doen is als je iets laten aandoen, iets over je kant laten gaan, iets láten gebeuren. Dit zegt Jezus vanochtend met klem:

In die tijd kwam Petrus naar Jezus toe en sprak: 'Heer, als mijn broeder tegen mij misdoet, hoe dikwijls moet ik hem dan vergeven? Tot zevenmaal toe?' Jezus antwoordde hem: 'Neen, zeg Ik u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventigmaal zevenmaal.

Eindeloos. Én noodzakelijk. Want JC gaat verder en vertelt over een werknemer die een fortuin aan schulden heeft uitstaan, dreigt als slaaf verkocht te worden en dan smeekt en soebat. Het wordt hem kwijtgescholden, waarna hij op straat vervolgens vrolijk iemand in de kraag vat die hém iets schuldig is en kans ziet om zijn op nul gezette schuld aan te vullen tot een positief bedrag. Hij vat de ander in de kraag en eist zijn geld terug. Dat maakt de eerste schuldeiser woedend en het hele kwijtschelden wordt teruggedraaid. Zo zal de Eeuwige doen met ieder die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.

Alsof er geen falen is dat niet voorstelbaar is voor de mens. Alsof niets van wat de ander jou aandoet, niet ook door jou zou kunnen worden aangedaan aan een ander of aan de Eeuwige. Het is bijna niet voor te stellen en het druist tegen alle eergevoel in. Want er bestaat toch zoiets als gerechtigheid, iemand dient toch ook gestraft, er moet toch ook recht gedaan. Zeker. De liefde van Eeuwige is geen mantel der liefde waaronder van alles zomaar wordt bedekt. Wat kwaad is, wordt zichtbaar, aan het licht. Vervolgens is er de vraag wat te doen en of er op één of andere manier verzoening mogelijk is.

De sleutel voor liefhebben is niet per se emotie, of toewijding of je ergens aan geven. Het is in het christendom oefenen in vergeven. En vergeven is een samenspel van recht doen aan daders en slachtoffers door het kwaad te veroordelen én vergelding te parkeren. Omdat het een destructieve weg is, onhoudbaar. Omdat ons al teveel vergeven is, steeds weer opnieuw. Iets wat we al opgroeiend maar steeds een beetje meer moeten gaan zien te geloven.

Tot zover de PopUpGedachte van vanochtend. Een hele goede dinsdag gewenst. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--