Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Het geluk van een ander vieren

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

PopUpGedachte No. 725, woensdag 21 augustus 2019 - Het geluk van een ander vieren

Soms kan ik dat prima, hè. Het geluk van een ander vieren. Een goede vriend die een nieuwe baankans krijgt. Een oom die met pensioen mag, eindelijk. Ik hoefde die baan toch niet en wil liever nog niet met pensioen, dus het kost geen enkele moeite om het geluk van die ander te vieren. Maar die theoloog die zijn boek gepubliceerd krijgt met een fantastische aanbeveling, die ander die met zijn boek al aan een derde druk begint, dat komt dichtbij hè. En publiekelijk zal ik het driehonderd procent toejuichen en het gunnen en alles, want ik ben natuurlijk geen jaloers, vervelend, knieperig mannetje dat een ander zijn verdiende en zelfs eventueel ook onverdiende geluk niet gun.

Maar in het echt, dan hè. Een vriendin die een vredeswandeling organiseerde van Berlijn naar Syrië, ik kan het bijna niet van mezelf geloven, maar ik kan dan een steek van jaloezie voelen. Hier, zij wel. Verdorie. Ik had zoiets willen bedenken. Of die wipwap op het hek tussen Amerika en Mexico, zo eenvoudig, zo wereldnieuws, zo … Ik trek het echt niet van mezelf dat ik naast gedachten van bewondering en waardering en ontroering ook nog van die kleinmenselijke rotgedachtetjes door mijn hoofd voel rollen, maar ze zijn er. Al te menselijk, zou je zeggen. En dat is waar, maar het is een van de vele kanten van de mens, en zeker de religieuze mens, waar Jezus van Nazareth als rabbi de allergrootste moeite mee heeft. Je zou met grond kunnen beweren dat het deze kant van de mens is die hem de kop kostte.

Rabbi Jezus is van eersten en laatsten. Je zou dat niet altijd zeggen als je ziet wat er in zijn naam gebeurt, maar het is wel degelijk te herkennen in het handelen van sommigen. Of dat nu de werkfocus is van het Leger des Heils, de vele vrijwilligersuren, kerkasiel of Duitse kerken die de Sea Watch voor een groot deel betalen. Het zijn heel veel mensen die investeren in anderen die onderaan de urgentielijst staan van de meeste bedrijven en overheden. Mislukte burgers, papierlozen, mensen die nooit klant of medewerker van je bedrijf zullen worden. Het zijn de laatsten en voor sommige onderdelen van de kerk is het eerste prioriteit.

Tegelijk werkt het in de kerken net zo vaak andersom. Worden de lakens uitgedeeld door de eersten, worden de vooraanstaanden beloond met eer en waardering en mogen de laatsten in rangorde blij zijn dat er voor hen nog wat overschiet. En is de twijfelende, kritische parochiaan kind van de rekening, is de afdwalende broeder of zuster wel een zaak om voor te bidden, maar dan vooral om te zorgen dat hij of zij weer wordt als de rest.

Jezus van Nazareth zelf is nogal scherp over eersten en laatsten en illustreert het vandaag met een helder voorbeeld. Zowel zijn werkwijze als de kift die dat oplevert bij jou en mij. Tenzij je natuurlijk de bevoordeelde bent, dan is er waarschijnlijk geen kift. Het verhaaltje gaat zo: een eigenaar van een wijngaard gaat zoals die gewoon is werknemers die klaarstaan op de markt al heel vroeg ophalen voor een dag werk en spreekt een vast dagloon met ze af. De markt is een soort uitzendbureau, de arbeiders zijn gemotiveerd en krijgen waar voor hun uren. Een paar uur later gaat de eigenaar weer naar de markt en wie er dan nog rondhangt mag ook komen werken. Hij zegt dat hij hen zal betalen wat redelijk is. Helemaal aan het eind van de dag gaat hij nog een keer naar de markt en daar hangen nog wat mensen die door niemand zijn ingehuurd. Hij vraagt hen om te komen werken en belooft hen een redelijke vergoeding. Aan het eind van de dag begint hij met uitbetalen en hij geeft een volledig dagloon aan de lui die net een uurtje wat gedaan hebben. Vervolgens ook aan de degenen die een half dagje hebben gewerkt en aan de werkers die de hele dag hebben gebuffeld. Die laatsten worden chagerijning. De lijntrekkers die laat op de markt arriveerden, daar de hele dag hebben rondgelummed en dan een uurtje wat gedaan hebben, krijgen hetzelfde als zij? En dan antwoordt de eigenaar, volgens Jezus:

Maar hij antwoord­de een van hen: Vriend, ik doe u toch geen onrecht? Zijt gij niet met mij overeen­gekomen voor een denarie? Neem wat u toekomt en ga heen. Mag ik soms met het mijne niet doen wat ik verkies of zijt ge kwaad, omdat ik goed ben? Zo zullen de laatsten de eersten en de eersten de laatsten zijn.'

De kift, de jaloezie, het vergelijken. Vinden dat je recht hebt op meer dan de ander, of willen wat de ander heeft gekregen, eigenlijk. Omdat je uren vergelijkt, of omdat je ook wel eens wil uitslapen of omdat je het lekker zou vinden om een uurtje te werken en dan dik betaald te krijgen.

Jezus van Nazareth haalt mensen binnen. Hoe meer mensen aan de slag gaan, hun taak vinden, zich inzetten, hoe gelukkiger hij is. En dat gaat nogal onvoorwaardelijk. Wat fantastisch nieuws is voor jou en mij op onze ongelukkige momenten of als we lui zijn geweest of dom of wat dan ook. Wat slechter nieuws is voor ons als we ons maximaal inzetten en dan zien dat anderen het in de schoot geworpen krijgen, want hoe leer je nu de kift af. De jaloezie.

Hoe leer je in godsnaam de vreugde waar JC mee is behept, omdat hij zonder enige schroom en weerzin álles lijkt te kunnen vieren wat goed is en schoon en mooi. Misschien wil ik daarom wel meer met de man van Nazareth. Om dat donkere stemmetje te laten uitdoven en met heel mijn hart te kunnen vieren wat er gebeurt met een wipwap op de grens van Mexico en de vijfde druk van het boek van een vriend van mij. Er is nog zoveel te groeien en die groei is zo essentieel. Het is jaloezie en weerzin die het goede kruisigt en ondanks dat het goede daarna heus weer opstaat, wil ik niet bij de kruisigenden horen. Maar bij hen die vieren wat er ondanks kruisigende ordescheppers aan ongeordende genade en schoonheid in de wereld gebeurt.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--