Lazarus staat op | Gaat het ten diepste dan toch om eigenbelang?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Gaat het nu ten diepste toch om eigenbelang? – PopUpGedachte maandag 1 maart 2021
De eerste van een nieuwe maand, we bewegen richting de lente. Het gaat allemaal traag, de vooruitzichten zijn zo helder als dikke mist, maar het wordt iets vroeger licht en later donker. Langzaam gaat het licht aan.
De maand maart is een actiemaand voor velen. Alsof we in januari dachten, dat het nu maar eens afgelopen moest zijn en we niet langer op onze handen kunnen zitten. Extinction Rebellion en Milieudefensie kondigen grote acties aan in Maart, de verkiezingen komen eraan, dus al die initiatieven en actiegroepen rondom het vluchtelingenvraagstuk hebben de koppen bij elkaar gestoken en van alles voorbereid. Onder andere de fantastische actie van Migreat die vandaag van start gaat, waarbij uit alle hoeken en gaten van het land mensen tussen 1 en 17 maart richting Den Haag lopen, met ’s avonds georganiseerde wakes in allerlei steden om stil te staan bij de ellende van hen aan onze grenzen.
Lopend vuur, heet het. Zelf ben ik in Bosnië, onder Covid-voorbehoud, tussen 11 en 18 maart om de mensen te ontmoeten die vanuit Griekenland doorreizen richting Europa in een poging ergens een plek voor een toekomst te vinden. Het heet de Walk Of Shame en kon heel lang niet plaatsvinden, maar nu een proefversie dan.
Waarom al die initiatieven? Wat drijft de mens? Wat verwacht je ervan? Gaat de wereld ervan veranderen? En wanneer dan? Al gauw kijk je daarvoor naar politiek Den Haag en dan word je qua klimaat en vluchtelingenbeleid niet echt vrolijk noch hoopvol. En toch, al die energie blijft stromen. Waar komt het vandaan?
Vandaag lees ik deze uitspraken van Jezus van Nazareth:
“In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Weest barmhartig, zoals uw Vader barmhartig is. Oordeelt niet, dan zult ge niet geoordeeld worden; veroordeelt niet, dat zult ge niet veroordeeld worden; spreekt vrij en ge zult vrijgesproken worden. Geeft, en u zal gegeven worden; een goede, gestampte, geschudde en overlopende maat zal men u in de schoot storten. De maat die gij gebruikt, zal men ook voor u gebruiken.”
Barmhartig zijn, want God is barmhartig. Punt. Weigeren te oordelen, dan word je zelf niet veroordeeld. Geef, en anderen zullen geven. Het klinkt fantastisch, maar een pedagogische, dan wel theologische zuurpruim zou kunnen zeggen: het is uiteindelijk gewoon eigenbelang, het is allemaal een variant van: goed je best doen, dan mag jíj naar de hemel. Barmhartig zijn, zo krijg jij barmhartigheid. Een strategie om er zelf goed vanaf te komen, want hoe jij aan anderen geeft, zo zal aan jou gegeven worden – dus slim investeren, dan komt het goed. En de pedagoog en theoloog keren zich af, steken een trillende vinger de lucht in en zeggen met trillende stem dat het goede gedaan zou moeten worden om het goede. Punt uit.
En misschien hebben ze daar wel gelijk in. Het goede om het goede zelf. En misschien zou je de tekst niet hoeven lezen als een les voor slimme rekenaars. Ik geef x omdat ik x wil krijgen. Ik denk dat er maar weinig zijn die het op die manier vol zouden houden. Zeker niet de XR mensen, de Milieudefensie-activisten, ook niet de gedreven politici die vechten in de modder voor de goede zaak en ook niet de lopers van Migreat of de Walk Of Shame.
Wat deze tekst toont en wat zweeft onder de oppervlakte van al die initiatieven is de hoop op een ander soort samenleven. Natuurlijk wordt de aandacht gevraagd voor een politiek punt: een bepaalde mate van opwarming, of een bepaalde hoeveelheid vluchtelingen halen, maar met het halen van dat punt is de groep niet tevreden. Het gaat om iets anders, om een andere manier van leven, om barmhartigheid die barmhartigheid opwekt, om geven dat nieuw geven uitlokt, om royaal uitdelen van mensenrechten en klimaatgerechtigheid, opdat er voor iedereen meer recht en meer leven zal zijn.
Wie werkt om er zelf iets voor terug te krijgen, gaat eraan onderdoor, wie werkt aan een hoop waarvan het onduidelijk is of je de realisatie van de hoop zelf bij zal wonen, raakt nooit helemaal uitgeput, want we weten dat het even kan duren. Of lang kan duren. Maar dat de enige weg vooruit de investering in het goede is, op welk niveau dan ook.
Tot zover vanochtend. Een hele goede maandag gewenst, en vrede, en alle goeds.
Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.
Geschreven door
Rikko Voorberg
