Lazarus staat op | Dragen of gedragen worden
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Moeten we dragen of gedragen worden? - PopUpGedachte maandag 2 maart 2020
Word je nou uitgedaagd om iets te doen? Of om te geloven dat er iets voor je gedaan wordt? Is de liefde nou dat je liefhebt? Of dat je iemand je liefheeft? Is rechtvaardigheid iets wat je hebt te brengen of iets wat je kunt vragen?
Het is natuurlijk allebei, maar ik realiseer me dat ik met regelmaat het opdracht- element teruglees in de teksten. Dat de lezingen van de dag ons uitdagen om in beweging te komen en dat dit dan vervolgens helend en genadig en verzorgend werkt. Dat geluk, geloof en vrijheid komen in het voetspoor van het kiezen om lief te hebben, verbinding te creëren of domweg het goede te doen.
Vandaag lees ik een tekstfragment dat als een eikenhouten tekst van actie en opdracht wordt ingezet door allerlei gedreven groeperingen die op prachtige manieren zich inzetten voor mensen in nood. Zij lezen dit fragment dat vanochtend op de rol staat en zeggen; zie je wel, het is onze taak om gevangenen op te zoeken, of om mensen die te weinig hebben om zich fatsoenlijk te kunnen kleden, van kleding te voorzien. Want, zeggen ze, wie een hongerige voedt, die voedt Christus zelf. Wie een naakte kleedt, helpt God zelf in de kleren.
Het is een fantastisch beeld, werkt heel goed uit – maar met een vanzelfsprekendheid gebaseerd op een lezing van een tekst die de plank misslaat. Vandaag gaat het eindelijk dan eens niet over dragen en doen, maar gedragen worden en wat er aan je gedaan wordt.
Sommigen zullen de tekst kennen. Jezus van Nazareth schetst een scenario waarin de Eeuwige rechtspreekt over de mensheid en ze als schapen en bokken van elkaar scheidt. Bokken gaan het vuur in, een soort helbeeld waar je alleen maar van kunt gruwelen. En schapen hebben mazzel, op hen staat een hemel te wachten. En waarom dan? Nou, zegt de godheid vanaf de troon: toen ik honger had, hebben jullie me eten gegeven, toen ik naakt was, me gekleed. Verbijsterd vragen degenen die aangemerkt zijn als schapen, zich het een en ander af. Dit staat er:
Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien en U te eten gegeven, of dorstig en U te drinken gegeven? En wanneer zagen wij U als vreemdeling en hebben U opgenomen, of naakt en hebben U gekleed? En wanneer zagen we U ziek of in de gevangenis en zijn U komen bezoeken?
De Koning zal hun ten antwoord geven: Voorwaar, Ik zeg u: al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders hebt gij voor Mij gedaan.
Dus concludeert iedereen: in de meest zielige gevangene zit God gevangen, dus zoek ’m op en het komt goed met je. Aan de slag. Prima idee, lekker zo laten zou je zeggen. Fijn voor de gevangene. Maar toch.
Er staat: ‘al wat u gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders, hebt gij voor Mij gedaan’. Wie zijn dat dan? Die geringsten? Jezus zit dit verhaal te vertellen aan zijn leerlingen. En hij wijst ze aan. Voor de minst slimme, meest onbekende, minst intelligente van jullie, jongens en meisjes. Alles wat ze voor jullie doen, zal God beschouwen als iets wat direct voor hemzelf is gedaan. Hij zal de mensheid wegen naar de mate waarin ze jullie terzijde hebben gestaan.
Over gedragen worden gesproken. Natuurlijk kun je hier een oproep inzien voor gevangenenbezoek, maar het is vooral een support voor iedereen die een poging gaat wagen om serieus te nemen wat Jezus zegt over liefhebben, over alvast volgens de ideeën van het goede te leven in een wereld die vaak zo pijnlijk en kwaadaardig is soms. Wie dat doet, mag zich de steun die je ontvangt laten aanleunen.
Het is nog niet zo eenvoudig om je te laten dragen. En vandaag geeft JC een manier om dat toch te laten doen. Je ontvangt die support niet per se om wie je bent of wat er van je verwacht wordt, je hoeft niet per se autonoom te zijn. Laat je in godsnaam supporten her en der omdat die steun niet voor jou zelf bedoeld is, maar voor het goddelijke dat er door jou heensijpelt.
De uitdaging van de teksten blijft om het goede te kiezen elke dag opnieuw, maar wordt vergezeld van een belofte dat de Eeuwige de mensheid zal afrekenen op de mate waarin ze jou en al die anderen gesteund hebben in het brengen van het goede: met kleren voor onderweg, en eten, met bezoek aan je als je vastzit letterlijk of figuurlijk. Je bent niet alleen. En het hoeft ook niet alleen. Laat ons ons verbinden en verbonden laten worden.
Een hele goede maandag gewenst vandaag. Meer PopUpGedachtes te vinden op Lazarusstaatop.nl. Voor nu: vrede, en alle goeds
- spannende dagen, de nieuwe crowdfunding serie begint bijna. Sneak peak hier https://www.whydonate.nl/fundraising/popupwerk-met-rikko-initiatieven-2020/nl
Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.
Geschreven door
Rikko Voorberg
