Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | De voorwaarden van de hoop

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

De voorwaarden van de hoop – PopUpGedachte 23 maart 2020

‘Komt toch goed, joh! Uiteindelijk. Ja toch? Altijd zo geweest. We moeten het gewoon even uitzitten. Als je pech hebt, heb je pech, dat is waar. Niks aan te doen. Als het je goed gaat, heb je geluk. Het kost een paar weken, mogelijk een paar maanden, maar dan kunnen we weer verder met business as usual. Natuurlijk is er praat van analyses en grote veranderingen, maar geef de mens zijn vliegreisjes en zijn winkels terug en business will be back to usual. Het komt wel goed, joh.’

Dat is geen hoop. Dat is geen reden tot hoop. Dat is cynisme. Het is niet onwaar, sterker nog, waarschijnlijk is van zulke uitspraken heel veel waar. Maar dat is geen reden tot vreugde, maar tot diep verdriet.

Hoop is iets anders. Hoop is dat er straks een samenleving aanbreekt waarin we geleerd hebben dat als een virus uitbreekt, iederéén geraakt wordt. Dat er dus een logisch gevolg moet zijn, dat als iedereen genezen wordt, iederéén moet profiteren. Dat landsgrenzen sluiten een dramatische noodzakelijkheid is, die ons stilzet, zodat bij het openen van de grenzen we met vreugde niet alleen goederen uit verre landen, maar ook mensen in nood met tranen in de ogen omhelzen om dat het ons spijt dat we hen niet konden binnenlaten.

Hoop is mooi, maar er zijn voorwaarden aan verbonden. Dat fascineerde me vanochtend in de lezing van de dag. Het is niet mijn wijsheid, die dat zegt. Die heb ik niet eens, alles is geleend, gekregen, ontdekt, gedoneerd, opgedaan. Het is vandaag de profeet Jesaja. Hij komt met een briljant toekomstvisioen voor Israēl. Dat het állemaal goed gaat komen. Maar wie even leest, en blijft lezen, in die oude profetenteksten die zullen altijd constateren dat er gedragsverandering voorafgaat aan de hoop. Wie nu besluit radicaal te kiezen voor het goede, zál het goede ook werkelijk zien gebeuren. Dan zal er een tijd komen dat je … En op dat moment begint de lofzang van de profeet die in geuren en kleuren schildert hoe zo’n veranderde wereld er na de crisis uit zal zien.

“In die dagen ga Ik scheppen een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Aan wat vroeger geweest is, wordt dan niet meer gedacht en het komt in het hart niet meer op, maar gij zult verrukt zijn en juichen, altijd door, om wat Ik dan schep. Het geluid van geween, het geluid van geschrei worden daar nooit meer gehoord. Daar zal geen kind meer zijn, dat na weinige dagen sterft, en er zal geen grijsaard meer zijn, die zijn dagen niet vol zal maken. Want men sterft daar jong, ook al wordt men honderd jaar, en wie er de honderd niet haalt, hij zal een vervloekte zijn. Dan bouwen zij huizen en gaan erin wonen, zij planten wijnstokken en eten hun vruchten.” Zo spreekt de almachtige Heer.”

En voor iedereen die bij dit lezen denkt: oh ja, dat is de hemel. Daar ga je heen als je gelovig bent geweest. Nope. Dit is de belofte, de hoop, het toekomstvisioen dat volgt op een serie messcherpe verwijten aan de mens die cynisch, hebberig en egocentrisch is geworden. En dan vervolgens in zak en as zit omdat alles misgaat in de wereld. En nee, ik maak daar niet een Coronaatje van. Ik heb te weinig kennis of profetische vrijmoedigheid om zoiets direct aan het kwaad van de mens te koppelen. De hoop echter op een tijd dat het voorbij is en dat het leven dan weer goed is, die is pas gefundeerd als we nu keuzes maken die goed zijn. Liefdevol, zorgend, aandachtig, niet alleen voor de eigen kring – wat soms al moeilijk genoeg is – maar ook voor hen daarbuiten. Niet alleen voor het eigen land – wat pittig genoeg is, maar ook voor hen die geen land meer hebben.

Kies. En dan mag je hopen, werkelijk hopen en vertrouwen, dat het goede zal uitbotten en uitspruiten als de bomen en struiken nu de lente zich aankondigt. Het goede ontstaat niet door ons handelen. Daarvoor zijn we te onmachtig. Maar het goede wordt je gegeven als je steeds opnieuw ervoor kiest. Dat klinkt stelliger dan ik het kan zeggen hoor, dus alsjeblieft: denk zelf. Ík denk zelf dat het weleens zou kunnen kloppen. En dat geeft dan weer focus voor de dag. De week. En wat vertrouwen en gefundeerde hoop voor de toekomst.

Tot zover vandaag. Heb een heel goede maandag. Meer PopUpGedachtes te vinden op lazarusstaatop.nl en voor nu: Vrede. En alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--