Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Vergeef ons onze schulden

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Vergeef ons onze schulden – PopUpGedachte vrijdag 25 februar 2022

Het is een opstaan met een zwaar gemoed. Wat zal vannacht gebracht hebben in Oekraïne? Kiev ligt onder vuur. Ik ga op zoek naar een lucifer en steek een kaars aan. Het is een hulpeloos gebaar, maar als het niemand verder helpt dan helpt het nog mezelf een beetje. Om maar hoop te houden en me enigszins te verbinden met die miljoenen mensen die in de loop van de geschiedenis kaarsen hebben aangestoken in het donker en gehoopt hebben op licht.

Gisterochtend stuurde een vriend bericht uit Polen. Dat ze er kapot van zijn, dat er aan hun grens nu honderdduizenden mensen hun land binnen zullen komen en ze geen idee hebben waar en hoe ze die in vredesnaam zouden moeten opvangen. Ze zitten nog middenin de crisis aan de grens van Belarus, Wit-Rusland, waar ook de afgelopen maand nog steeds honderden mensen het bos in worden gestuurd om de grens over te steken. Dat nieuws van december, misschien weet je het nog. Dat was toen nieuws, nu is het staande praktijk en is de media vertrokken. Gister is die teruggekeerd, want er is een nieuwe vluchtelingenstroom.

Goed, dit is niet het moment om nieuws te brengen. Dat zal de hele dag door gebeuren op liveblogs, websites, journaals en social media. De kaars vraagt ook om stilte en focus, om naar binnen te keren en het hart te vragen waar het bang voor is en wat het heeft te zeggen. Om de verbinding te leggen met God of met dat wat door sommigen God wordt genoemd, met degene die Liefde is en met datgene wat leven geeft.

En dan lees ik een fragment uit de Psalm van vanochtend. Die in kerken over heel de wereld, ook in Kiev – al zal het misschien in de schuilkelders zijn of in de metrostations onder de grond – gelezen of gezongen zal worden. Dit:

De Heer is barmhartig en welgezind,
lankmoedig en goedertieren.
Hij blijft niet voortdurend verwijten maken,
Hij is niet voor eeuwig vertoornd.

Zo wijd als de hemel de aarde omspant,
zo alomvattend is zijn erbarmen.
Zo ver als de afstand van oost tot west,
zo ver verdrijft Hij van ons de zonde

De christelijke traditie nodigt in tijden van geweld en angst altijd uit tot een vraag om vergeving. En dan denk ik: die mensen hebben niks gedaan. Ze zijn slachtoffer van de moorddadige agressie van dictator Putin. En dat is zo, en zal nooit mogen worden verzwegen. Putin verdient oordeel en zijn getrouwen, zoals de profeten dat in alle tijden over allerlei moordzuchtige heersers hebben gezegd uit eigen land en uit de toen bekende wereld. En tegelijk was er de vraag om samen te erkennen dat de wereld zoals we die hebben gecreeerd met elkaar niet klopt. Dat we hebben gefaald en falen om te doen wat er eigenlijk heel logisch van ons steeds wordt gevraagd. Dat wij een minister-president hebben gekozen die als antwoord op de vraag of we extra vluchtelingen gaan opvangen zegt: we gaan kijken wat we kunnen doen binnen de bestaande kaders. Wat vreemd is, want de bestaande kaders zijn met de inval van Putin verleden tijd geworden.

Heer, vergeef ons en houdt ons vast. Laat dit soort gruwelijkheden geen gevolg zijn van ons falen om de aarde te respecteren, elkaar lief te hebben, ons onvermogen om de kloof tussen arm en rijk te dichten en zo nog het een en ander meer. Vergeef ons onze schulden en breng nieuw licht. Help ons niet verwijten te maken naar elkaar, maar de handen in een te slaan en te helpen waar we kunnen. In hemelsnaam, amen.

Tot zover de PopUpGedachte van vanochtend. Een hele goede vrijdag gewenst en voor iedereen, hier en overal een vraag om vrede en ondanks alles, alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--