Lazarus staat op | Wie meent iets te moeten zeggen

Wie meent iets te moeten zeggen – PopUpGedachte vrijdag 11 september 2020

Het nieuws barst van de meningen, Facebook doet dat, Twitter. We zijn allemaal nieuwsmakers en opinieleiders geworden in onze eigen kleine bubbel. Honderd jaar geleden was het maar voor heel weinigen weggelegd om zichzelf te profileren, een imago op te bouwen, zich te laten portretteren, een stem te laten horen aan meer mensen dan alleen je gezin of je vrienden, om publiek te spreken. Dat kon enkel en alleen de elite.

Vandaag de dag is dat anders. Iedereen laat zich portretteren of zelfportretteert zich, selfies heten dat dan. Met social media krijgt ons imago een publieke rol, al heb je 50 volgers, ook dat was vroeger voor weinigen weggelegd, zeg 100 jaar geleden. Nu is het best wel  normaal dat een aantal duizenden mensen iemands bericht lezen. En als het opgepikt wordt, gaat het opeens over tienduizenden, honderdduizenden, miljoenen. Dan is het ‘viral’ gegaan en dan is er opeens een wereldwijd publiek. Vergeleken met honderd jaar geleden zijn we allemaal elite. En elite betekent niet dat je elitair doet, elite betekent dat je leiding geeft, bij voorkeur op dienstbare manier je druk maakt om samenleving, gezamenlijk belang, etcetera.

En daar zit ’m de kneep. Want als je met social media zo eenvoudig zo’n groot bereik hebt, wat doe je dan met die plek van invloed? Neem je die plek, wat stop je erin, wat haal je eruit – en het allerbelangrijkste: hoe word je wijs?

De leerlingen van Jezus waren vissers. Zij hadden geen enkel bereik, zelfportretten bestonden nog niet, voor hen was er geen ander podium dan de vissersboot, de vissen, het water en vader die instructies geeft. Misschien nog een paar vrienden. Jezus bereidt hen voor op hun invloed en zegt:

'Kan soms de ene blinde de andere leiden? Vallen dan niet beiden in de kuil? De leerling staat niet boven zijn meester; maar zal hij ten volle gevormd zijn als hij gelijk is zijn meester.”

Wie een ander bij de hand wil nemen, wie aandacht vraagt voor een mening, een visie, een opinie, een richting – en dat doen we bijna allemaal, al is het maar dat je min of meer publiek op je social media de aandacht vraagt voor iemand die volgens jou iets wijs heeft gezegd. Als je de aandacht wilt vragen, zorg dan dat je niet blind bent. Als een blinde een andere blinde leidt, vallen ze in een kuil. Wie blindt is, moet zich laten leiden. Niet willoos, niet zonder eigen inbrengt, een blinde weet natuurlijk donders goed waar hij of zij heen wil en wie daarvoor nodig is, maar in elk geval is er iemand nodig met ogen om een stuk verder te komen. Word iemand met ogen voordat je een ander bij de hand pakt, zegt Jezus. Werk daaraan.

Het is zo eenvoudig om grote woorden te spreken, ook deze dagen. En ze zijn soms hard nodig. Maar de tekst vandaag vraagt ook om te checken hoe het zit met je mate van blindheid. Niet om schuchter in een hoekje te gaan zitten en wanhopig te zwijgen, dat doet de blinde ook niet.
Leer, zegt Jezus, leer zien, leer inzien. En hij roept zijn discipelen op om gelijk te worden aan hemzelf. Niet in een hoekje afwachten totdat Jezus het komt oplossen en je bij de hand neemt. Niet als een blinde kip de leiding nemen, voordat je werkelijk geleerd hebt waar Jezus voor staat. Leren van de rabbi, in dat voetspoor, je eigen halfblindheid erkennen én beseffen dat de rabbi je uitnodigt om wijs te worden als hij en dan die leiding ook te nemen.

Of dat nu is in kleine of in grote kring, maar de wijsheid van de rabbi is binnen bereik. Zijn scherpte en zijn mededogen, zijn perspectief en zijn geest. Leer dan, leert hij mij vanochtend. En ik doe mijn best, ook vandaag weer. Ook als de politiek ellendige deals lijkt te maken, ook als er voor 100 mensen uit Moria mogelijk op termijn perspectief is, maar dit ten koste gaat van 100 van de meest kwetsbaren uit vluchtelingenkampen buiten Europa. Er zijn de feiten, er zijn meningen en er is wijsheid, inzicht.

Ik bid om inzicht en de kracht van de blinde, die niet bij de pakken neer is gaan zitten, maar is gaan leren zien – ook al is dat soms met vingertoppen, braille en blindegeleidehonden. Die trots en dankbaar zijn weg vindt en een ander daarin mee kan nemen.

Tot zover vanochtend. Een hele goede vrijdag gewenst, een goed weekend. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.