Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Fijne naïviteit

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Fijne naïviteit – PopUpGedachte vrijdag 14 februari 2020

Wat doe je als de boel vastloopt? Ik schrijf elke ochtend een PopUpGedachte, al jaren. Elke werkdag dan hè. Af en toe is er een verslaapmoment, soms is het vakantie. Gisteren was het geen van beide. Een blessure, nekpijn en er stroomde niets meer tussen hoofd en handen. Daardoor moest ik het na 20 minuten naar mijn scherm staren werkelijk opgeven. Dat is me nog nooit gebeurd.

Normaal gesproken begin ik dan te schrijven dat ik niets te zeggen heb en ontspint zich vanzelf een gedachte. Soms loopt het vast. En dan kun je niet anders dan melden dat het vastloopt. Ik wist het ook wel. Had ik niet woensdag in de PopUpGedachte al gemeld dat het soms zo verrekte moeiljik is om te vertrouwen als alles los in de lucht hangt en de toekomst onzeker is? Dat je niet weet of je zult verzuipen of kunt zwemmen, of het moeras is of een geitenpaadje?

Vertrouwen is dan een briljante tool en een mooie opdracht. Zo’n gedachte valt je niet voor niets in, hè? Dan heb je ’m vooral heel hard nodig in je stress. Het is altijd heel tof om te horen dat mensen iets aan je gedachtes hebben en dat het dan wonderlijk mooi aansluit soms bij de processen waar ze mee bezig zijn. Wat tof is, maar ik ben net zo hard steeds weer de ontvanger van de ochtendteksten als jij als luisteraar. Ik klik dan wel op allerlei verzendknoppen zo tegen zeven uur, maar dat is puur omdat er het een en ander is ontvangen.

Waarom schrijf ik dan vandaag, vraag ik me af? De pijn is heus niet weg, rust zou ook goed zijn. Geldingsdrang? Bang om niet gemist te worden. Kan allemaal, hè? Ik lees de teksten van deze ochtend en realiseer dat het ook te maken heeft met dit: fijne naïviteit. Geloven dat het zin heeft. Alle stemmen laten praten en gewoon maar weer doen. Omdat het wel kan.

Dit viel me op in de lezing van vanochtend: “Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren tussen wolven. Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel; en groet niemand onderweg.”

Ik word wel met enige regelmaat van allerlei naïviteit beticht. Of van waan-ideeën. Of van het zijn van een nuttige idioot. En er is niet veel om me te verweren. Je krijgt dan de tekst dat je ego te groot is. En als je dan hoog van de toren tettert dat je heus geen groot ego hebt, bevestig je slechts de lange tenen – waar vaak een groot ego aan vast zit geplakt. Oftewel, er is niet zoveel om je mee te verweren. En dat is niet zielig, hè? Het is wel oké juist. Ook een soort rust.

Groet niemand onderweg. Dat betekent niet dat je als een Amsterdamse zombie zonder op of om te kijken, liefst met oordoppen in, door de straten struint. Je zou het kunnen lezen als: ‘en ga niet bij allerlei bekenden langs onderweg’. Dat is veilig, hè, die bekenden. Safe zone, beschermd, vertrouwde grond. Het hoeft niet en je mist te veel. En het verhaal van dat koninkrijk werkt vooral goed op onontgonnen terrein, in de verrassing buiten de gebaande paden, daar groeit en werkt het. In het theater, in de film, in de kroeg, in het vluchtelingenkamp, bij die depressieve oom, het is allemaal niet zo duidelijk, het voelt niet veilig, je kunt er de vinger niet op leggen, maar wie de naïviteit en het vertrouwen heeft, die wordt beloond.

Op de vertrouwde grond vind je ook van alles, hè? Het is alleen wat moeilijker te onderscheiden van kitsch en nestgeur. Dat het fijn voelt om het voelen, maar zelf niet zo heel veel voorstelt, dat het vooral de geur is van vervlogen tijden, weemoed en zwelgen. Het is fijn voor even, maar het gaat het niet houden. Terug naar het rijke verleden (dat alleen in dromen bestaat meestal) is niet de weg van het evangelie. Onzeker, naïef, vol vertrouwen en zonder bescherming – daar is het leven te vinden. Met pijn en al. Dat wel.

Tot zover de PopUpGedachte van vanochtend.Vrede gewenst vandaag en in het weekend, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--