Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Vier jij het?

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Vier je het? – PopUpGedachte vrijdag 15 april 2022

Heb je er plek voor kunnen maken in je leven? Voor deze vier dagen van bezinning, feest, gemeenschap? Ik niet. En daar baal ik best een beetje van. Wat is er gebeurd in mijn leven dat een Paasweekend nauwelijks nog vorm krijgt? Er gaat van alles gebeuren hoor; een zondag doorbrengen met een gemeenschap van vrienden, een vroegere huisgemeente die elkaar nog graag ziet. Een tweede paasdag doorbrengen met mensen die geïnteresseerd zijn in het boek Onzeker Weten op een gastvrije boerderij. Maar het ritme is er niet, de gemeenschap mist, denk ik. En het is druk.

De kaalslag van Corona heeft bestaande patronen van kwetsbare gemeenschappen en een gebrek aan onderscheid tussen werk- en privé-tijd versterkt. Toen er nog alleen maar online bij elkaar gekomen kon worden, toen hadden we nog initiatieven om online elkaar op te zoeken. Het moest wel, we waren in verwarring. Nu het niet meer hoeft en mensen elkaar gewoon weer kunnen ontmoeten, is er niet opeens vanzelfsprekend weer een ritme waar je bij aansluit. Deze ochtend, zo voor de Goede Vrijdag echt begint, sta ik even stil en voel het onbehagen bij het gebrek aan gemeenschap, aan ritme en aan prioriteit voor markeringen van de seizoenen, markeringen in het verhaal van Jezus van Nazareth – een rabbi waar ik diep in geloof maar waarvan ik de kerkelijke rituelen lang niet altijd trek. Al kan het ook niet zonder, blijkbaar.

Ik lees vandaag dan maar de oude teksten. Vanochtend staat er in de profeet Jesaja dit over de Messias die komen zou:

“Hij is geprezen als een alleenstaande loot en als een wortel uit dorre grond; hij had gestalte noch luister, zodat wij naar hem konden zien, geen voorkomen zodat wij hem zouden kunnen begeren.
Veracht en door de mensen verstoten, Man van smarten en door lijden gerijpt; als een die zijn gelaat voor ons heeft verborgen, veracht en door ons niet geteld. Toch waren het onze pijnen die hij droeg en onze smarten die hij op zich nam.

Heb ik de viering van deze dagen een beetje teveel ‘veracht’, als onaanzienlijk beschouwd? Dit zijn wel de dagen waarin we onze ‘smarten’ zogezegd weer opnieuw een plek kunnen geven. Dat we ze niet alleen hoeven dragen, dat er in het donker licht schijnt – dat het heus niet allemaal goed komt maar dat dit ook niet het allerbelangrijkst is. Dat er trouw is, en liefde – en dat werk of succes niet de sleutel is voor het leven maar je gedragen weten en durven geloven dat niet de kwade machten en systemen aan het langste eind trekken – hebben ze nooit gedaan, zullen ze nooit doen. Dat dit sprankje hoop ons weer aan kan zetten om als mens steeds opnieuw beschikbaar te zijn voor het goede.

Ik hoop dat je tijd vind (en ik zelf ook, alsnog) voor de beleving van deze dagen. Ook als je niet zoveel hebt met de cultuur van christendom. Het hangt niet af van dit soort feesten en momenten, gelukkig niet. De thema’s van Pasen moeten elke dag gevierd, en lukt het niet dit weekend, dan komt er wel weer een nieuw moment. Maar toch, als het nog kan dan is het alleszins de moeite waard. Dat besef ik maar weer vanochtend.

Tot zover. Een hele goede goede vrijdag gewenst. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Wil je weten wat Rikko allemaal doet en wat hij het komende jaar gaat ondernemen? Kijk hier en raak betrokken bij zijn werk. 

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--