Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Het goede groeit op eigen kracht

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Het goede groeit op eigen kracht – PopUpGedachte vrijdag 29 januari 2021

Het is alweer de laatste van de week. Ik ben dankbaar voor zo’n einde – niet alleen omdat ik dan me morgen en overmogen nog eens om kan draaien rond zessen, nog wel een paar keer om kan draaien rond zessen, maar omdat het zo fijn is dat de tijd gemarkeerd wordt. Dat in de doorgaande kringloop der dingen, de eindeloze tijd die ooit ver buiten ons gezichtsveld is begonnen en lang daarbuiten misschien ooit zal eindigen – of niet – dat daarbinnen markeringen zijn aangebracht zodat je kunt starten en stoppen. De dagelijkse markering van het licht en donker worden, de wekelijkse markering van het weekend, de seizoenen natuurlijk en de jaren. Het is fijn als iets eindigt, want dan kan er ook weer iets beginnen.

Vandaag eindigt zo langzaamaan enigszins de week. En het was me een week. We hadden voor het eerst een avondklok en voor sommigen was dit niet zomaar een druppel, maar een blok beton in een reeds overvolle emmer. Het is zo snel opgekomen én weer verdwenen dat je nu bijna aan het einde van de week niet meer kunt voorstellen dat we ons collectief aan het begin van de week afvroegen of de geest nog wel terug de fles in zou kunnen of dat er weken van groeiende rellen en chaos ons te wachten stond. Had gekund, de gele hesjes in Frankrijk sloegen elke week een hele hoop kort en klein. Hier was het een paar dagen.

Ik noem het omdat ik nog steeds onder de indruk ben van de opruimwoede in Eindhoven, de crowdfundenergie op Urk na het vernielen van de teststraat en de voetbalhooligans parade tegen relschoppers in andere steden van ons land. Je organiseert dat niet, hè? Je staat erbij en kijkt ernaar en plukt er de vruchten van. Als je het zou willen organiseren, zou het je niet lukken. En dan hebben we het nog niet eens over de vele moeders en oma’s in de Bijlmer die portiek na portiek afgingen om jongeren te overtuigen dat hun sensatiebehoefte geen uitlaatklep zou  moeten vinden in het vernielen van hun eigen buurt – en met succes. Je staat erbij, kijkt ernaar, plukt er de vruchten van en vergeet soms zomaar dankbaar te zijn. Gelukkig is er een einde van de week, kunnen we terugkijken dat een beetje vieren.

Ik lees vandaag in de teksten die klaarstaan voor de mislezingen in de wereldwijde katholieke kerken deze zinnen:

“In die tijd zei Jezus tot de menigte: 'Het gaat met het Rijk Gods als met een man die zijn land bezaait; hij slaapt en staat op, 's nachts en overdag, en onderwijl kiemt het zaad en schiet op, maar hij weet niet hoe. Uit eigen kracht brengt de aarde vruchten voort, eerst de groene halm, dan de aar, dan het volgroeide graan in de aar. Zodra de vrucht het toelaat, slaat hij er de sikkel in, want het is tijd voor de oogst.'

Hij weet niet hoe. Dat zijn de woorden in het midden. Hij is een boer, een zaaier, een expert die zichzelf en allerlei mensen voedt met het goede van het land, maar hij weet niet hoe het werkt. Hij zaait en kijkt en zorgt en bidt en dankt en deelt. Zo is het met de groei van het goede in de wereld, dat wat JC hier Koninkrijk van God – of de regering van het Goede – noemt. Het gebeurt gewoon, het komt op, het heeft zaaiers nodig – zeker. Het heeft oogsters nodig. Maar de groei ervan? Die gebeurt gewoon.

Een vriend van mij heeft een Facebookpagina en Instagramkanaal als ‘The Happy Activist’ – daar hoort een website bij en hij doet iets heel simpels en briljants: hij deelt elke dag goeie acties waar je blij van wordt. En het houdt niet op, het zijn er zoveel. Eindeloos veel mensen met mooie ideeën, kleine acties, schattige initiatieven, briljante uitvindingen, het is niet bij te houden. De zaadjes kiemen en schieten op, maar hij weet niet hoe: uit éigen kracht brengt de aarde vruchten voort. Belangrijk en hoopvol: we weten niet hoe, maar uit eigen kracht brengt de aarde het goede voort. En we plukken er de vruchten van.

Tot zover de popupgedachte van vandaag. Een hele goede vrijdag gewenst en een heel goed weekend. Maandag weer een nieuwe popupgedachte, voor nu vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--