Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Wat eeuwig leven is (en wat het niet is)

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

PopUpGedachte dinsdag 4 juni 2019 – wat eeuwig leven is (en wat het niet is)

Het is pas dinsdag, waarom zou je je bezig houden met de eeuwigheid? Het is vandaag slechts vandaag. Morgen is er weer een andere dag. Hou het toch praktisch. En even liet ik bijna de eeuwigheid links liggen vandaag, tot ik me een interview herinnerde dat ik deze ochtend moet delen. Iemand met gelouterde wijsheid en woorden die opnieuw licht brengen – of je nou gelooft of niet, of je nou Bijbels-georiënteerd bent of niet.

Het gaat om dit stukje Bijbeltekst dat bleef haken tijdens het lezen van de lezingen-van-de-dag vanochtend:

En dit is het eeuwig leven, dat zij U kennen, de enige ware God en Hem die Gij hebt gezonden, Jezus Christus.

Eeuwigheid heeft hier geen tijdsduur, geen kwantiteit of lengte. Het heeft een kwaliteit en een diepte. Een diepte die anders is dan de diepte van het universum, het is als de diepte van een extra dimensie.

Iemand zei dat ooit over het Goddelijke (even voor de wiskundigen onder ons): de goddelijke dimensie verhoudt zich tot de menselijke als een vierde dimensie tot het driedimensionale. En de enige manier waarop een lagere dimensie een hogere dimensie kan ontdekken, is door erdoorheen te gaan.

Dat werkte zo:

Als een plat vlak, zeg een A4tje, met zijn twee dimensies weet wil hebben van een kubus met de drie dimensies, is de enige manier om een vak ter grootte van de kubus in het A4 te knippen en de kubus door het A4 heen te halen. Zo kan het tweedimensionale vlak kennis opdoen van de lengte en de breedte (dat is nog goed te doen, want twee dimensies) maar óók van de diepte van, de derde dimensie van de kubus.

Voor sommigen zal dit volkomen logisch zijn, anderen haakten al af bij A4-tjes die kennis zouden kunnen krijgen van iets. Allemaal goed.
Punt is hier dat het kennen van de Eeuwige en het herkennen en zien daarvan in Jezus Christus niet de toegang is tot het eeuwige leven, zoals sommigen beweren. Dat als je Jezus kent (of doet alsof) en dat je dan een gouden ticket naar de zweefhemel hebt gescoord. Hier zegt Jezus dat dit kennen het eeuwige leven ís.

Dat is ofwel een deceptie, want wat valt er dan te scoren dan wel te verdienen? Óf het opent opeens ongedachte mogelijkheden die gaan over het hier en nu, over wakker worden, geopende ogen, een nieuwe dimensie aan deze werkelijkheid.

Keer op keer proberen bijbeluitleggers duidelijk te maken dat het joodse besef van eeuwig leven gaat over vervuld leven, diepgaand leven, een kwaliteit – en die heeft vast iets te maken met oneindigheid maar niet met dit leven en dan gewoon doorhobbelen. Het is kwalitatief.

En dan kom ik nu eindelijk bij dat interview van die oude wijze mens van wie ik nog niet het begin heb van inzicht en wijsheid – dus kan ik hem beter aan het woord laten.

In de Volkskrant schrijft een journalist wekelijks een groot interview met iemand over de Zin van het Leven. De journalist in kwestie is min of meer letterlijk teruggekeerd uit de dood, hij was er bijna geweest – of hij was er eigenlijk geweest – toch wakker geworden, het leven weer in gekatapulteerd en nu moet hij er iets mee. Dus hij vraagt mensen naar de zin omdat hem dat zinnig lijkt zo na deze intense ervaring. En niet alleen zinnig, ook therapeutisch.

Hij interviewde Edy Korthals Altes. De man is oud-diplomaat, 94 jaar oud en zegt bijvoorbeeld dit:

'De zin (van het leven) is wakker worden en ons bewust worden van de fundamentele relatie met de oergrond van ons bestaan en ons richten op de grondwet in ons leven. Dat is voor mij de liefde voor de mens en de natuur. Zelf noem ik die oergrond God, maar mensen die zich van religie hebben afgekeerd, kunnen zich er ook in herkennen. Omdat ze weet hebben van een grotere werkelijkheid dan wij ons kunnen voorstellen, het transcendente.’

Eeuwigheid is wakker worden. Bewust worden. Kennen. Liefde ook. Liefde is kennen en willen kennen. Van de oergrond, ofwel God. Toegankelijk voor iedereen, want iedereen heeft kennis (latent of actief) van het transcedente. Kijk maar naar het wonder van de geboorte van een kind, zegt hij.

En wat is er dan nodig? ‘We hebben een nieuwe mens nodig die gedreven wordt door liefde voor de ­medemens en de natuur; en die dat weet te vertalen in een ander economisch ­model en een ander veiligheidsmodel. Dat vergt een andere vorm van leven: materieel soberder, maar rijker van inhoud, met meer aandacht voor de geest.’

Dan zul je de mentaliteit moeten beïnvloeden, zegt de journalist. Hoe doe je dat?

(Met stemverheffing) ‘Dan zeg ik: zie de Christus! De Poolse, marxistische filosoof Kolakowski heeft een essay geschreven waarin hij duidelijk maakt hoe belangrijk het voor gelovigen en niet-gelovigen is om zich in ­Jezus te verdiepen. Zijn waarden houden een samenleving samen – het streven naar vrede, gerechtigheid en solidariteit met de zwakkeren. Als die waarden verdampen en we in onverschilligheid vervallen, dreigt de catastrofe.’

Ik hou het even hierbij wat het uitzoeken van wat eeuwig leven is. Genoeg om op te kauwen. Doe wat vierde dimensie op vandaag indien mogelijk en leef eeuwig – in de zin van ‘kennen’ dat bestaat in liefhebben. Het liefhebben van de oergrond. Goeds! En tot morgen weer.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--