Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Niet wat ik wil

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Niet wat ik wil – PopUpGedachte woensdag 21 april 2021

Wat wil je ten diepste? Wat is je verlangen in het leven? Wat is je passie? Waar gaat je hart sneller van kloppen en welke richting wil je uit. Het zijn de belangrijke vragen die we als kind en later als volwassene keer op keer gesteld krijgen. We geloven hier in Nederland – en misschien wel breder in het Westen – heilig in intrinsieke motivatie. Dat je uiteindelijk moet doen wat je wilt, want als je doet wat je wilt, wordt je een gelukkig mens. En het zijn van een gelukkig mens is ook al zo’n heilige graal. Gelukkig worden als hoogste doel in het leven. Het is superfijn om je gelukkig te voelen, daar wil ik niets vanaf doen, maar als hoogste doel in het leven is het natuurlijk hedonisme. Ik en mijzelf die samen een fijn gevoel hebben met elkaar. Het is ook vaak een doodlopende weg. Geluk werkt helemaal niet zo goed als doel in zichzelf. Het glijdt als fijn zand door je vingers zodra je erin knijpt om het te behouden. Doen wat je wilt en gelukkig worden, velen van ons zijn ermee opgevoed en aan ene kant kun je God op je blote kniëen danken voor de vrijheid en de waardering voor het individu en de eigenheid – aan de andere kant kun je net zo goed diezelfde God op diezelfde knieen smeken om verlossing uit deze hedonistische valkuil, de gesloten vicieuze cirkel van navelstaarderij die ons nooit brengt waar we willen zijn – want de vraag: waar wordt ik gelukkig van, dát ga ik doen, zodat ik gelukkig wordt, is een recept voor mislukking. Het is als met de liefde: wie hard zijn best gaat doen voor iemand, met als hoogste doel dat die ander van jou gaat houden, heeft een moeilijke weg gekozen. Liefde gaat erover dat je van de ander houdt en dat laat merken. Punt. En dan is het fantastisch als de ander ook van jou houdt. Maar als de liefde van een ander resultaat is van jouw investering, dan is het transactioneel geworden en is de liefde zelf zoek.

 Zo ook geluk. Het is een bijproduct van een hoger doel, een ervaring die loskomt als je geluk zelf niet op het oog hebt. Misschien is ook de vraag: ‘wat wil je ten diepste’ en ‘waar ligt je passie’ wel net zo’n recept voor mislukking. Ik weet het niet zeker, maar ik probeer even de denkrichting uit. Is het de vraag ‘wat ik wil’ of is het de vraag: ‘wat ik denk dat me te doen staat, nu en straks’. Er zijn teveel mensen met een overdosis verantwoordelijkheidsgevoel en te weinig liefde voor het vak waar ze in stappen ten onder gegaan, dat is de ene kant. Maar om dan maar ‘te doen wat je wilt’ is ook niet de oplossing. Ergens is de noodzaak om je ergens aan toe te wijden, iets wat zo belangrijk is dat het je eigen geluk even aan de zijkant parkeert, misschien wil het beste recept voor dat geluk wat je zoekt. Maar dan moet je daar dus niet de aandacht op leggen. Dan is de vraag altijd: wat staat mij te doen, wat is de opdracht voor mij hier? De vraag naar geluk en of je er energie van krijgt, mag altijd als hulpvraag dienen. Maar de hoofdvraag gaat niet over wat ik wil. Tenminste, dat denk ik zo als ik vandaag lees wat zelfs de rabbi, van wie de wil toch geacht wordt vrij zuiver te zijn, zegt tegen zijn tijdgenoten.

Hij vertelt de luisteraars dat hij het levende brood is, dat zijn verhaal en hijzelf om geloof vraagt omdat er daar redding en hoop en toekomst in besloten ligt. Niet al te makkelijk te verhapstukken dan wel te verteren, maar dan zegt hij:

“ik ben niet uit de hemel neergedaald om te doen wat ik wil, maar om te doen wat hij wil die mij gezonden heeft.”

En dan is de vraag of je een soortement goddelijke rabbi moet zijn voor zo’n uitspraak – of dat het precies is wat ons ook zou mogen drijven. Waartoe zijn jij en ik op aarde gezonden. Ik geloof niet dat ik met hetzelfde gemak zou praten over ‘uit de hemel neergedaald’ – al zijn er spirituele stromingen die geloven dat elk kind uit een hemelse ziel voortkomt – maar het punt is dat je bestaat met een noodzaak, een oproep, een taak, een bijdrage. Eentje die bij je past, maar die niet per se met je eigen wil te maken heeft maar met de wil van degene die je gezonden heeft. Je daaraan overgeven, maakt dat je je plek vindt in de wereld. De zoektocht daarnaar heeft zowel iets te maken met wat er binnen in je leeft, met wat je ziet aan noodzaak in de wereld om je heen en met een stem van buiten, boven en binnen die de mens roept. De wil van degene die mij gezonden heeft. En niemand van ons is gevraagd om op de manier van de rabbi een poging te doen de wereld te redden – maar wel om ergens in die redding te participeren en zo zelf gered te worden van ons opgesloten zijn in onszelf.

Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst – en vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--