Lazarus staat op | Wie je vader is - en je moeder

Wie je vader is – PopUpGedachte woensdag 24 maart 2021

Wie je vader is en je moeder, dat is nogal bepalend voor wie je bent. Ook al heb je je afgezet, losgemaakt, vroeg uit huis gegaan – de genen zijn doorgegeven, de manier van denken en doen heeft alles te maken met de manier van denken en doen thuis. Zo gaat dat nu eenmaal. Dat kun je wel zien, dat is er één van Voorberg, zouden ze van mij kunnen zeggen.

Ik dacht een jaar of 15 geleden dat ik het allemaal heel anders ging doen. Dat ik anders in elkaar zat. Dat het allemaal heel anders moest. Nu begrijp ik hoe diep verwant ik ben met mijn ouders, zowel in hun kracht als in hun valkuilen en zo is het nu eenmaal. De context waar ik nu in werk is behoorlijk anders dan de context waar ik in opgroeide, mijn vrouw heeft een enorme invloed op wie ik geworden ben en daar ben ik zielsdankbaar voor, maar de basis ligt daar thuis, de nature en de nurture van al die vormende jaren aan het begin van het leven.

Aan je daden kun je zien wie je vader is, wie je moeder is, waar je vandaan komt. Dat geldt voor de Afghanen en Pakistanen op de vlucht naar Europa die je zonder een seconde twijfel rondom de vuren nodigen om mee te eten en die vertellen dat elke gast gezien wordt als een zegen. Het enige wat je moet doen om van belang te zijn daar is te gast zijn. Dat is niet alleen van hun vader en moeder, maar van generaties lang. Een diep gastvrije, delende cultuur zelfs in de meest godgeklaagde omstandigheden. Aan de handelingen zie je wie je vader is en je moeder.

Spiritueel geldt dit ook. Aan de handelingen, aan wat je doet en hoe je opstelling is, toon je wie je vader en moeder is, je spirituele leidsman of leidsvrouw. Natuurlijk heeft het ook met karakter te maken en omstandigheden, maar uit de handelingen kan blijken uit welk vaatje er wordt getapt. En het goede van spiritualiteit is dat je kunt kiezen. Het is geen vast gegeven, geen bloedband waar je niet onderuit kunt, in de spiritualiteit zoek je vaderschap, een thuis, een geestelijk thuis om je door te laten voeden. En als de handelingen, je eigen output, niet matcht met wie je hoopt te zijn, dan is er elke dag opnieuw de kans om op zoek te gaan naar een geestelijk thuis dat voedend, helend en krachtig is.

Jezus van Nazareth heeft vandaag een wat harde ontmoeting – zo gaat dat richting het einde van zijn leven – met de religieuze leiders die zijn bloed wel kunnen drinken ondertussen. Dit staat er:

'Ik weet wel dat u nakomelingen van Abraham bent. Toch wilt u mij doden, omdat er in u geen ruimte is voor wat ik zeg. Ik spreek over wat ik gezien heb bij de Vader, u doet wat u gehoord hebt van uw vader.' 'Onze vader is Abraham,' zeiden ze. Maar Jezus zei: 'Als u echt kinderen van Abraham bent, zou u moeten doen wat Abraham deed. Maar nee, u wilt mij, iemand die u de waarheid heeft gezegd die hij van God gehoord heeft, doden - zoiets heeft Abraham niet gedaan. Maar u doet inderdaad wat úw vader deed!'

De rabbi zegt dat hij spreekt over wat hij weet van zijn vader en dat dit nou niet matcht met wat zij meebrengen uit hun spirituele thuis. Ze kunnen wel zeggen dat ze thuis zijn bij de God van Abraham, Isaak en Jakob, maar zegt Jezus, die vernietigingsdrift ten opzichte van degene die de ziel van de wetten van Mozes weer op tafel legt, dat kan alleen maar uit de koker komen van een ander geestelijk thuis, een kwaadaardig lelijk machtsgeorienteerd geestelijk thuis.

Het zijn weer harde woorden. Jezus is niet echt van het blad voor de mond. Maar het principe van het geestelijk thuis is verhelderend en geeft handvaten. Waar zit mijn ziel, hoe hardvochtig ben ik, hoe ingewikkeld kan ik het vinden om te vergeven of mijn ego los te laten? Ik kan mezelf dan op mijn vingers tikken en proberen bij te sturen, of ik kan gaan zoeken weer thuis te komen bij de vader, de moeder, spiritueel gezien, die mij dichter brengt bij de mens die ik het liefst zou willen zijn.

Thuiskomen, opnieuw thuiskomen, niet vanwege bloedband, maar vanwege verlangen naar echte goedheid – die ik niet van mezelf zomaar kan eisen, of waar ik mezelf toe kan dwingen als ik maar hard genoeg mijn best doe – maar waartoe ik mezelf moet laten voeden rond het haardvuur van de Eeuwige, aan die tafel, in die rust.

Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst, en vrede natuurlijk, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.