Lazarus staat op | Er komt een einde aan het verhaal

Er komt een einde aan het verhaal – PopUpGedachte woensdag 24 november

Natuurlijk komt er een einde aan ons verhaal, hopelijk nog lang niet, maar toch. Eindigheid is nodig, anders zouden we gek worden. Het heelal is al vrij ingewikkeld om je voor te stellen en daar heb je verder niks mee te maken – die oneindigheid is niet van directe relevantie op je leven en kennis daarvan is alleen via anderen, via filmpjes, lezingen, uitleg te verkrijgen. Maar als er aan ons leven geen einde zou komen… Kijk, ik hoop het dus vooralsnog nog lang niet, maar eindigheid is part of the deal.

Soms hoop je dat sommige dingen wat sneller dan andere aan hun einde komen. Het begint te sneeuwen, begreep ik, in het Poolse oerbos. Duizenden mensen die daar nog vastzitten, verdwaald zijn, en zo vrezen velen, het leven laten. Kan aan het plannetje van Loekasjenko en aan de hardheid van Polen misschien vroegtijdig een einde komen? En Jemen. En ellende van de impact van de  toeslagenaffaire – en misschien gewoon Covid, want het gaat allemaal niet voor de wind.

In vroeger tijden, in Bijbelse verhalen, zette de Eeuwige zelf soms een punt achter een koning. Dan was het einde verhaal. Zoals de Babylonische Belsassar, die de tempel had verwoest en alle geheiligde voorwerpen had buitgemaakt. De man denkt echt dat de wereld van hem is en dan is er een feest met alles en iedereen, de wijn vloeit rijkelijk en hij roept om de spullen die hij buitgemaakt heeft uit de tempel van Jeruzalem:

Men bracht dus het gouden en zilveren vaatwerk dat uit de tempel van Jeruzalem
was weggehaald, en de koning, zijn rijksgroten, zijn vrouwen en bijvrouwen dronken eruit.
En bij het drinken van de wijn loofden ze de goden van goud en zilver, van brons, ijzer, hout en steen.
Terwijl ze dat deden, verschenen er vingers van een mensenhand en die schreven iets op de gepleisterde muur van het koninklijk paleis juist tegenover de lucht er. De koning zag de schrijvende hand; hij verschoot van kleur en raakte in verwarring, zijn heupgewrichten verslapten en zijn knieën stieten tegen elkaar.

Het gebeurt wel vaker, dat de Eeuwige rustig laat gebeuren dat zijn naam en de dingen die aan hem gewijd zijn, ontheiligd worden. Tempel verwoest, ark buitgemaakt. Maar als het stof daarvan dan is neergedaald en de God naar de vergeetboekjes van de verloren goden is weggepromoveerd – dan komt er opeens weer iets tevoorschijn. Dit keer een hand die Hebreeuws schrijft op de muur en zegt: gewogen, gewogen en te licht bevonden. Daniël komt dat dan uitleggen en zegt: einde van je rijk, einde verhaal.

Ik vraag me vandaag de dag nog af of ik dit geloof. We hebben allemaal de ontwikkelingen en het sadisme, de vernietigingsdrang en de moordzucht van Assad gezien in Syrië. Langzaamaan veroverde hij het hele land en dat is nu de status quo. Hij doet dat dan niet alleen, maar mocht zijn regime niet al eens gewogen zijn en te licht bevonden? En zo zijn er nog zovelen. Is de stem van Oeigoeren in China dan niet gehoord? Uit de concentratie- en heropvoedingskampen? Waar is dan die vinger nu dan?

En dan zegt de progressief: het is aan ons. Ik weet dat ik dat ook vaak – misschien te vaak – gezegd heb. Maar hoe dan, wie ziet hier progressie ‘van ons’. En de conservatief zegt: hopen, bidden, wachten – de wereld gaat voorbij. Maar het is niet de bedoeling dat de wereld voorbijgaat, die is Goddelijk goed gegeven, het is de bedoeling dat zij voorbijgaan.

Ik kom er niet per se uit hoor. Er is vast iets progressiefs en conservatiefs dat ons kan helpen. In elk geval de hoop dat er soms – als het uit de hand loopt (en dan niet alleen bij het gebruik van bepaald zilver en goud) – er een Eeuwige ingrijpt. Er ergens iets struikelt. En er loopt voldoende uit de hand her en der dat zo’n ingrijpen rechtvaardigt. Laat dit dan vanochtend mijn Psalm maar zijn, aan de God van Daniël – wanneer is er het einde verhaal aan dergelijk onrecht. En leer ons leven in deze schoonheid en chaos met opgeheven hoofd, een bloedend hart en liefde. Veel liefde.

Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst en vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.