Lazarus staat op | Het was een waar Pinksterweekend

Het was een waar Pinksterweekend – PopUpGedachte woensdag 3 juni 2020

De wereld staat op z’n kop omdat er op een afschuwelijke manier een einde kwam aan het leven van George Floyd. Vele anderen voelen dat hun leven wordt bedreigd door gezagsdragers en instituten, puur op basis van hun kleur. Gisteren was het BlackOutTuesday en werd aan de witte mens wereldwijd gevraagd om eens te luisteren naar mensen van kleur. En zich te bekeren. Te luisteren naar hun ervaringen, wat hen raakte, waaronder ze leden en waar ze om vroegen.

Die ene dag is niet genoeg, maar dat deze oproep zo breed gedeeld werd op social media, dat er zoveel mensen bij protesten aanwezig zijn; het raakt een snaar. Zo mocht het leven van George Floyd niet eindigen, zo mag het leven van mensen niet op hun kleur gewaardeerd worden. Is er sprake van een ingebakken kwaadaardigheid van de witte mens en van de westerse samenleving? Of is er net als in de bankenwereld sprake van een systeem dat niet deugt en waarvoor het slechts nodig is dat mensen de ogen openen voor degenen die slachtoffer worden van het systeem. Wordt het tijd om onder ogen te zien dat er mensen op basis van afkomst en kleur lijden als de dingen gaan zoals we gewend zijn dat ze gaan – en we daar geen kwaad in zien.

Het Pinksterweekend stond in het teken van de dood van George Floyd en van grote protesten rond de hele wereld. Protesten waar mensen riepen om stil te staan bij racisme en ongelijkheid en anderen onder ogen zagen dat het allemaal heus nog niet zo eerlijk eraan toeging als soms wel gedacht. Een verrassende parallel eigenlijk met de allereerste Pinksterboodschap. Daar was het Petrus die de samengestroomde menigte toeriep dat ze met elkaar een man hadden vermoord. Ze hadden met hulp van de autoriteiten in georganiseerde woede een man onschuldig aan een kruis gespijkerd. Ook een kruisiging eindigt in een gruwelijke verstikking. I can’t breathe.

En door zijn dood, zo zegt Petrus, moesten de luisteraars tot het inzicht komen dat ze zich moesten bekeren. Door de handelwijze die zij gerechtvaardigd achtten, stierf uiteindelijk de Zoon van God zelf. Het goede sterft als u doet wat u doet, zegt hij tot de toegestroomde menigte. En de mensen die toestromen buigen hun hoofd en zeggen: help ons, we hebben gezondigd, zeg ons wat we moeten doen. Waarop Paulus antwoord: luister, verander uw manieren van doen, ofwel bekeer u, laat dit uw vaste voornemen zijn. En laat u dopen. Dan zult u een nieuwe geest ontvangen, een nieuw enthousiasme, een nieuwe manier van kijken, denken en voelen. BlackOutTuesday maar dan anders.

De parallellen liggen voor het oprapen. Het verschrikkelijke sterven van George Floyd en de gebeurtenissen erna zijn een grimmige variant van het Pinkstergebeuren. Pinksteren was geen blij feestje, het besef daalde in dat er iets gruwelijk mis was gegaan en dat men zich wilde bekeren. Moge ook deze Pinksteren zo’n feest zijn. Moge het zich verspreiden over de wereld zoals dat vroege christendom zich deed. En dat is geen gemakkelijke weg. Er zijn nogal wat machten die zich keren tegen deze bekering. Juist ook in de naam van God.

En het zal niet gemakkelijk zijn. Autoriteiten begonnen de leiders van de bekeerde vroege christenen op te sluiten, ze werden opgejaagd, soms gedood. Zij die ingezien hadden dat er een andere geest nodig was, een andere manier van denken en doen, werden achternagezeten door de autoriteiten in naam van God. Ik krijg de parallel met de beelden van Trump met z’n bijbel voor een kerk maar niet uit mijn hoofd. Het goede is: de grootste vervolger van de nieuwe gemeente was Paulus, een Trumpvazal van die tijd. En hij draaide als een blad aan de boom toen hij als door een godswonder tot het inzicht kwam dat hij de Eeuwige niet diende, maar juist bestreed met zijn ijver en inzet.

De weg naar verandering gaat niet over rozen. Onderlinge strijd, bestreden worden door de zittende macht, onjuiste conclusies trekken – het vroege christendom heeft het na het Pinkstergebeuren zoals we dat afgelopen weekend herdachten, allemaal gekend. En het heeft de wereld veranderd, de hemel en de aarde dichter bij elkaar gebracht, het heeft de hierarchie van  almachtige Romeinse Rijk gebroken. En de bekeerde Paulus zegt tegen zijn leerling vanochtend – midden in de onzekerheid en chaos van die eerste jaren na Pinksteren: Want God heeft ons niet een geest geschonken van vreesachtigheid, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.

Een mooi drietal om ook deze nieuwe dag mee te beginen.

Heb een hele goede woensdag. En kracht liefde en bezonnenheid gewenst, voor vandaag.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.