Lazarus staat op | In tijden van maatregelen

In tijden van maatregelen – PopUpGedachte woensdag 3 november 2021

Gisteravond werden er weer nieuwe maatregelen afgekondigd door de minister-president en de minister van volksgezondheid, welzijn en sport. Mark en Hugo voor intimi en voor haters. Grappig dat die beide de titels achterwege laten; als je liefhebt en als je boos bent, gebruik je allebei de voornaam eventueel met bijvoeglijke naamwoorden die duidelijk maken wat je van diegene vindt. De functie doet er dan even niet toe, zowel voor de geliefde als voor de gefrustreerde.

Het was niet een gemakkelijk te verteren persconferentie. Voor de pro-vaccineerders kon het waarschijnlijk op instemming rekenen, voor de uitgeputte zorgmedewerkers mogelijk ook, de anti-vaccers moeten van woede uit hun vel zijn gesprongen en dan heb je nog de grote groep die zich gewoon enorm veel zorgen maakt; niet zozeer over het vaccin wellicht, maar wel over de verdeeldheid in de samenleving. Hoe gaat de komende tijd de vrede een beetje gemanaged worden in onze samenleving. Mensen die zich al buitengesloten voelen omdat ze om wat voor reden dan ook geen coronapas kunnen laten zien, krijgen het nog een beetje zwaarder. Katten in het nauw, rare sprongen – je weet hoe dat gaat.

Het kan onrustig maken zo op de nieuwe morgen van de day after, los nog van welk ‘kamp’ of ‘label’ je hebt in deze discussie. Vandaag lees ik Romeinen 13 en dat is een beroemd en veel betwist hoofdstuk. Het begint met de eikenhouten zin: Iedereen moet het gezag van de overheid erkennen, want er is geen gezag dat niet van God komt. Het lijkt een slavenmoraal te preken, terwijl het omgekeerde waar is in deze brief. Paulus daagt het keizerlijk gezag uit; niet de keizer is de Zoon van God, degene die vrede, heil en goedheid brengt in de wereld maar de man van Nazareth. Binnen die revolutionaire claim geldt dat de keizer wel een plekje heeft, het idee van leiderschap en orde is namelijk niet wezensvreemd aan de natuur. Iemand moet het doen.

Wie zich ongemakkelijk voelt bij de keuzes van een demissionair kabinet, vanwege de eigen situatie of omdat vrienden en bekenden erdoor verder in het nauw lijken te worden gebracht – of omdat het de situatie nog meer op scherp lijkt te zetten (ook al weet je zelf mogelijk ook echt niet hoe het beter had gekund) – dan is voor mij de lezing van de dag een fijne focus. Het volgt meteen op dat stukje over het benodigde respect voor een overheid, al is de hele goddelijke status verder ongegrond verklaard en zegt:

Broeders en zusters, zorgt dat gij niemand iets schuldig zijt. Uw enige schuld blijve de onderlinge liefde. Wie zijn naaste bemint, heeft de wet vervuld. Want de geboden: gij zult niet echtbreken, niet doden, niet stelen, niet begeren, en alle andere kan men samenvatten in dit ene woord: Bemin uw naaste als uzelf. De liefde berokkent de naaste geen enkel kwaad. Liefde vervult de gehele wet.

Het is alsof Paulus wil zeggen: ik snap dat je niks hebt met die hele tierelantijnen en die grote broek van een zichzelf God wanende overheid – en terecht, want er is maar één representant van de godheid en dat is een armoedzaaier. Die armoedzaaier vraagt echter verder niks dan dit: heb lief. Heb met al je macht, wat er ook gedaan en gezegd wordt, je naaste lief.

De huidige demissionaire overheid is niet te vergelijken met waar Paulus en de Romeinen tegenover stonden – maar de onrust is van alle tijden; wat moet je met dat gezag. Misschien wel niet zoveel, behalve dit: liefhebben, met al wat je hebt.

Tot zover vanochtend een overweging en een eventuele focus voor de dag. Een hele goede woensdag gewenst en vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.