'Laat je door niemand aanpraten dat je als single incompleet bent'
Ben je minder waard als je single bent? Laurens schrijft een prachtige ode aan alle alleenstaanden: 'Laat je in Godsnaam door niemand aanpraten dat je incompleet bent.'
Dit is voor de alleenstaande. Voor wie zich mislukt of overbodig voelt, omdat de liedjes zeggen dat het ware leven pas begint wanneer je samen bent. Dit is voor de gescheidene, die voor de eerste of zoveelste keer met weemoed terugdenkt aan de laatste fijne feestdagen samen.
Voor de gebroken harten, en voor wie loslaten minder snel gaat dan gehoopt. Dit is voor wie eigenlijk liever alleen is en zich schuldig voelt omdat dat volgens films, magazines en commercials niet hoort. Dit is voor wie vanaf de kansel hoort dat samenzijn de grootst mogelijke zegen is. Dit is voor de weduwen en de weduwnaren, voor Eleanor Rigby en Father McKenzie. Dit is voor wie niet meer gelooft dat een partner op deze leeftijd nog haalbaar is. Dit is voor wie in december is overgeleverd aan de gratie van anderen en hun idee van de ware kerstgedachte.
Alleen zijn is geen handicap, geen kwaad dat met man en macht moet worden bestreden. Het is geen treurigheid die geforceerd moet worden opgelost met de kortstondige gezelligheid van eten, kaarsjes en muziek.
A simple little a kind of free
Nothing to do, no one but me
That’s is all I need
I’m perfectly lonely
John Mayer – Perfectly Lonely
Oh, ik weet het wel: ‘Het is niet goed dat de mens alleen is.’ Makkelijk praten voor Iemand die een eeuwigheid omringd wordt door massa’s zingende engelen. Maar liefde zou weinig waard zijn als het zich beperkte tot die tussen twee geliefden, dat weet Hij dan weer als geen ander. Natuurlijk, we zijn sociale wezens en langzaam ontworteld raken door eenzaamheid is een serieus probleem. Toch is het leven meer dan twee vrije dagen tegen het eind van het jaar waarop alles even perfect moet zijn. De terugkerende pijn van alleen zijn rond de feestdagen verdrijf je in de eerste plaats door te stoppen het te behandelen als een afwijking van de norm.
Laat je tranen vloeien
Eenzaamheid is niet alleen je vijand, ze is ook je vriend. Als je haar vraagt, wijst ze je op alles wat je kunt en alles wat je voelt. Als je haar omarmt, geeft ze warmte. Als je haar de ruimte geeft, ontwikkelt er creativiteit, inzicht, rust. En als dat gepaard gaat met tranen, poets ze niet weg maar laat ze vloeien. Erken dat het erbij hoort, dat het je leven completer maakt.
I’ll be what I am
A solitary man
Neil Diamond – Solitary Man
Ben je alleen met Kerst? Zet je tv uit, klap je laptop dicht, stap in de auto naar het strand, wandel zonder eindbestemming, fotografeer, luister je favoriete album en luister het nog een keer. Voer een diep gesprek met jezelf, rook een pijp en lees een boek, speel met lego, leg een puzzel, zing, drink. Verlos jezelf een moment van die eeuwige andere, van de verplichting te moeten voldoen aan verwachtingen die je zelf niet van harte voelt. Doorleef je eenzaamheid. Alleen zijn is een kunst en jij bent de artiest, leef je uit, maak het mooier dan het is, maak het voor één dag heilig.
Zalig zijn de alleenstaanden
Maar laat niemand je definiëren door je eenzaamheid. Laat je bestaansrecht niet afhangen van een ander. Laat je vooral niet toezingen dat deze dagen minder waard zijn zonder levensgezel. En laat je in Godsnaam door niemand aanpraten dat je incompleet bent.
Zalig zijn de alleenstaanden met Kerst, want zij zijn zo ontelbaar veel meer dan hun relatiestatus op Facebook. Of, in de woorden van een goede vriend, wiens vrienden over een feest met voornamelijk stelletjes zeiden dat hij dan toch gewoon alleen kon komen: ‘Nee, ik kom niet alleen. Ik kom gewoon.’
En als je aan het einde van tweede kerstdag uitgeput in elkaar zakt, schreeuw ik je samen met Richard Ashcroft vanuit mijn hart toe: ‘God knows you’re lonely souls, God knows you’re lonely souls!’
