Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Relax, de dag des oordeels is allang geweest

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren. Vandaag over...

Deel:

PopUpGedachte woensdag 1 mei 2019 – Relax, de dag des oordeels is allang geweest

Ik vind het een prettige vroege ochtend-constatering. Voor ieder die nog vreest voor een man met een lange witte baard op een troon die op aarde neerdaalt om de boeken te openen, het kán natuurlijk altijd nog gebeuren (zeg nooit nooit) maar er is ook reden om aan te nemen dat die hele Dag des Oordeels allang is geweest. En misschien denk je nu: ah, dit is zo’n PopUpGedachte voor de zwaar-gelovige volgers van Rikko’s gedachtenkronkels op de vroege ochtend – maar zo makkelijk kom je er natuurlijk niet vanaf. Hoe intens heidens je ook bent, schuldgevoel kennen we allemaal. Mijn goede theatervriendin, met een grafhekel aan christendom en een voorliefde voor filmpjes waarin atheïsten met scherpe argumenten gehakt maken van brave christenen, die moest het toch ook echt toegeven: je hebt geen religie nodig om je schuldig te voelen. Dat lukt heel goed zonder. Helaas.

Vandaag zegt Jezus van Nazareth iets over dat dreigende oordeel wat boven ons hangt. Wat resoneert met dat zelfoordeel in je geweten, wat in religieuze kringen het beeld heeft gekregen van de dag des oordeels, zowel in Islam als in Christendom en vast ook nog wel in bredere kring. Dit staat er vanochtend in de lezingen die deze ochtend overal in katholieke kerkjes op deze planeet tegen gehore zullen worden gebracht:

God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered.

Dus in plaats van een dag des oordeels, werd het een dag van redding. Of een dag van een reddingspoging, moet ik eigenlijk zeggen. En dat is niet ergens in de toekomst, maar dat is zo ergens in het jaar 0, we hebben er in onze jaartelling maar een historisch scharnierpunt van gemaakt. Je hebt de jaren voor deze ‘dag’, die duiden we met zus en zoveel vóór Christus en wij leven al zo’n 2019 jaar ná die dag des oordeels die een dag van redding werd. Althans, zo zóu je het kunnen lezen.

Maar klinkt dat niet veel te lief? Dat hele redden van jan en allemaal matcht niet helemaal met ons scherpe geweten dat de hele tijd dingen veroordeeld en zegt dat er ook heel veel lelijke en slechte shit aan de hand is in de wereld – en in mij – waar je niet zomaar over heen kunt walsen want dan doe je geen recht aan de realiteit. Shit does happen en het doet pijn.

Ja, daar heeft ‘ie wel iets voor. Die dag van de redding is námelijk ook een dag van oordeel, dan wel beoordeling, maar dan anders. Het wordt een dag van zelf-beoordeling. Dit staat er:

Wie in Hem gelooft, wordt niet geoordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de Naam van de eniggeboren zoon van God.

En dat gaat niet over letterlijke kennis, hè? Maar kennis op zielsniveau, er zijn er die nooit het verhaal op de basisschool ingegoten hebben gekregen, nergens eigenlijk, en tóch het inhoudelijk met hart en ziel zijn toegedaan. Dat kan. Het heeft meer te maken met het licht en het donker in de wereld en welke van beide je habitat is, dan met het kennen van goddelijke teksten en ze geloven. Oh kijk, dat zegt Jezus ook:

Hierin bestaat het oordeel: het licht is in de wereld gekomen, maar de mensen beminden de duisternis meer dan het licht, omdat hun daden slecht waren. Ieder die slecht handelt, heeft een afschuw van het licht en gaat niet naar het licht toe uit vrees dat zijn werken openbaar gemaakt worden. Maar wie de waarheid doet, gaat naar het licht, opdat van zijn daden moge blijken dat zij in God zijn gedaan.'

Niet te onderschatten, hè. Het belang hiervan. Hierin bestaat het oordeel. This is it. Leuk verhaal met boeken die opengaan en rechtbanken in de hemel en alles, maar JC is vrij helder: hierin bestaat het oordeel op de dag van de redding. Er daalt licht neer op aarde maar er waren mensen die het duister mee beminden dan het licht. Logisch, want ze waren niet heel erg lekker bezig. Als je rommelt met de kas, wil je niet dat het aan het licht komt. Komt het dan toch aan het licht door hardvochtige, voormalige vrienden, juist op het moment dat je kritiek had op die hardvochtige, voormalige vriend, dan hang je. Aan een zijden draadje.

Interessant nog als uitsmijter: wie de waarheid doet, gaat naar het licht. Blijkt dat je de waarheid niet hoeft te kennen, als eerste. Je moet de waarheid doen. Het is een werkwoord. Nooit geweten. Zou  zomaar te maken kunnen hebben met dit: iedereen doet dingen in het donker, waar die spijt van heeft, die schuren aan dat geweten – religieus of niet. Wie de waarheid doet, brengt het aan het licht en dan moet maar blijken wat er mee gebeurt. En zo’n daad, het aan het licht brengen, is altíjd in God gedaan.

Even samenvatten. Als ik het goed lees en correct me if I am wrong: de dag des oordeels is al geweest. (scheelt weer). Het werd een dag van redding, althans zo bedoeld (want in JC zie je dat verbinding God, het goede en de mens mogelijk is, en je wordt uitgenodigd om in die verbinding te leven), het oordeelsaspect zit in de afweging die iedereen zelf maakt: ga ik het licht in of niet. En veel mensen, inclusief moi-meme, hebben heul veul redenen om dat licht niet binnen te gaan. Gillend er van weg te vluchten, want als je zou weten wat ik echt denk en doe, mijn God. En dat er dan toch mensen zijn die zeggen: inderdaad; ‘mijn God’, ik ga ervoor. Voor de dag ermee. Laat maar beoordelen door de eeuwige of de dingen in God zijn gedaan. Rekenen op genade, en steeds weer terugkeren naar het licht ook al doet pijn aan de ogen en het hart. Maar daar toch willen zijn.

Ik vind het een fijne herinterpretatie van die dooming day of judgement en zo kún je deze tekst vanochtend lezen. Wat betekent dat het mijn dagelijkse keus is, die dag des oordeels en van de redding. Licht of donker, verborgen of openlijk, middelvinger tegen je geweten of durven spijt te hebben. Zoiets.

Heb het goed vandaag. Een hoop licht gewenst.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

afbeelding
afbeelding.

Rikko Voorberg (38) is theoloog, schrijver, ‘activist/kunstenaar’ en initiatiefnemer van o.a. ‘We gaan ze halen’.

Wil je betrokken raken bij het werk van Rikko? Kijk dan hier.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--