Hij neemt het vrij serieus

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Hij neemt het vrij serieus – PopUpGedachte 28 februari 2019

De nacht is nog donker. Een enkele ster, een half maantje, meer is het niet. Gisteravond nog een lange avond in Delft studenten bijgepraat over woede en actie en verzet tegen onrecht. En nu weer hier aan tafel. Met oude teksten, de behoefte om nog even verder te slapen en koffie. Het is een spannende week voor mij. Morgen gaat er een crowdfundingssite de lucht in, waarbij ik aan mensen vraag om me een jaar verder te helpen. We gaan 15.000 euro crowdfunden, zodat er weer een jaar lang acties ingezet kunnen worden als We Gaan Ze Halen – want halen of niet, de hel van de kampen in Griekenland is er niet minder op geworden de laatste tijd. En vorige jaren moest er soms opeens een Ramadansponsortour georganiseerd worden omdat Pegida met het onzalige idee gekomen was om varkensvlees te roosteren voor een moskee. Daar konden we wel wat serieus én grappigs tegenover zetten. En ik wil graag weer artistieke installaties kunnen maken. Rondom eenzaamheid, zoals vorig jaar. Of door een tijdelijke kapel te bouwen lang een snelweg of op een Amsterdam Festival midden op straat. Er is zoveel te doen en te schrijven, ook in de ochtenden. En crowdfunding biedt de kans aan anderen om daarin te participeren. Dan maken we het opeens samen mogelijk. Maar man, wat is dat spannend. Want het kan opeens mislukken. Bij een PopUpGedachte kan ik me verslapen, een keertje. Beetje stom vind ik dat dan, volgende keer weer verder. Maar crowdfunden? Geld vragen überhaupt? En toch, elke jaar weer is het een feestelijke tijd omdat er zoveel mensen deel van deze manier van werken willen zijn. En elk jaar weer vraag ik me van te voren af of ik niet hartstikke stom ben om het weer te proberen omdat het spannend is en onzeker en de mensen me zullen zien aankomen.

Oh en dan doen we óók De Staat Van Relocatie, zondag in Tivoli. Met het crowdfunding-kick-off event eraan vooraf. Een ambitieus programma, veel sprekers, muzikanten en de bedoeling in beeld te krijgen wat voor hoopvols er allemaal speelt rond relocatie. Ook spannend. Waarom het jezelf zo moeilijk maken, denk ik dan, als ik m’n bed uit rol. En ik ben niet de enige hè. Dat is wat je denkt als je wéér op bezoek gaat bij die oma van je, die veel te veel vraagt, maar waar je toch écht moet zijn terwijl er ook duizend andere dingen te doen zijn. Als de vrijwilligerstaken eigenlijk teveel vragen, als je uren maakt voor anderen, voor zaken die niet per se je werk zijn maar soms meer van je vragen dan je baas ooit zou durven vragen. Waarom?

Ze raken aan recht en gerechtigheid. Aan hoe we eigenlijk willen dat er geleefd wordt. Dat sommige dingen nu eenmaal moeten gebeuren omdat het een schande zou zijn als niemand het doet. En dat is nooit genoeg en vraagt soms teveel, het is vrijwillig maar soms belangrijker dan datgene waar je voor betaald wordt, lijkt het. Het zijn de dingen waarvan mensen op hun sterfbed spijt hebben als je ze niet gedaan hebt – en dáárom is het goed en zinnig om er wakker van te liggen soms. En moet je jezelf checken of je niet over het randje gaat, teveel geeft, te hard loopt, je teveel zorgen maakt ook. Maar ook beseffen dat die oude spirituele teksten van christendom het gevoel dat je zelf hebt bevestigen. Het ís belangrijk; dat najagen van zaken die buiten je eigen belang liggen. Het je inzetten voor situaties die je niet kunt overzien, waar vaak geen einde aan komt en die niet zo overzichtelijk en behapbaar zijn als een baan soms is.

De psalmdichter zegt vanochtend in een oud lied: Gelukkig de man die weigert te doen,
wat goddelozen hem raden;
die niet de wegen der zondaars gaat,
niet zit te midden der spotters.

Wie zijn dat? Goddelozen, zondaars, spotters. Het zijn niet de mensen die door predikers in zwarte pakken bestraffend worden toegesproken van kansels in vroeger tijden. Wellicht zijn het de cynici, die de hoop hebben opgegeven, die vinden dat je gewoon voor jezelf moet zorgen en de rest van de wereld je een rotzorg moet zijn. Gelukkig de man of de vrouw die weigert te doen wat zij hem of haar aanraden, die niet hun weg gaat en niet teveel met hen rondhangt.

maar die zijn geluk vindt in s’Heren wet,
haar dag en nacht overweegt.
Hij is als een boom, aan het water geplant,
die vruchten draagt op zijn tijd;

De andere teksten van vandaag slaan ongeveer dezelfde toon aan. Er is geen ruimte meer nu om ze langs te lopen maar dat die oude teksten de zoektocht naar gerechtigheid vrij serieus nemen, dat God het vrij serieus neemt dat streven, dat mag zeker zijn. Dat er daar uiteindelijk ook voeding en toekomst te vinden is voor je ziel, dat vraagt soms om een beetje vertrouwen. Want je kan er ook gewoon moe van worden. En geloof en vertrouwen zijn heel vaak hetzelfde woord. Dat het je maar goed mag gaan in alles wat je doet.

PopUpGedachte op je telefoon om 7u? Het werkt zo: 1) sla +31 6 39495508 op in je telefoonboek als ‘PopUpGedachte’ 2) App of sms POPUP AAN naar dat nummer. Morgenochtend beginnen

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95