Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Dat het lijfelijk moet blijven

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Dat het lijfelijk moet blijven – PopUpGedachte maandag 19 maart

Vandaag lees ik de oude teksten op zoek naar betekenis. Ik lees over Maria die, alsof het volkomen vanzelfsprekend is, zwanger werd van de Heilige Geest en Jozef die na een droom dat bericht de normaalste of misschien mooiste zaak van de wereld vind. Over die oude Koning David die volgens de profetieën altijd zou blijven regeren en ik denk aan de stad van koning David, Jeruzalem, en twijfel of dát nou was waar de teksten op doelden. En ik denk aan de woorden en daden van de grote zoon van David, de rabbi van Nazareth, woorden en daden die de wereld overvlogen en waarvoor in kerken grote machthebbers zich wekelijks in godshuizen neerbogen en nog steeds. Aan de voet van het martelwerktuig waarmee mensen toen probeerden die zwervende rabbi met zijn wonderverhalen probeerden uit de wereld te bannen, liggen arm en rijk op hun knieën. Bij ons wat minder ondertussen, hier in het Westen, maar het zal nooit uit de wereld verdwijnen. Daarvoor is het te groot geworden.

Het zijn grootse verhalen vanochtend, met mythische proporties. En ze uitpluizen tot hun praktische betekenis met de Hollandse vraag: wat kan ik er mee, klopt het, wat is waar en wat moet ik nu doen heeft zo z’n waarde. Maar het mysterie zelf eveneens. Edwin McMuir, afkomstig uit Schotland, – dus sowieso met meer gevoel voor drama, verhalen, mysterie en alles dan de nuchtere Hollander – schreef een gedicht, waarin hij de dorheid van het calvinisme afzette tegen het mysterie. Met deze grootse, diep kritische zin op de kerk: ‘The Word made flesh is here made word again’. Veel navolgers van de man van Nazareth hebben van het Vleesgeworden Woord, weer woorden gemaakt. Omdat we er liever over praten. Omdat als het zo lijfelijk moet zijn en aanraakbaar en er werkelijk wat moet gebeuren, het allemaal zo persoonlijk wordt. Maar zonder de lijfelijkheid, wat is er dan nog? Vanochtend geef ik jullie het hele gedicht. Mocht je de Engelse woorden zo snel niet volgen, ik begrijp de helft er ook niet van, maar het klinkt wel mooi en dat is ook belangrijk.

The Incarnate One

The windless northern surge, the sea-gull’s scream,
And Calvin’s kirk crowning the barren brae.
I think of Giotto the Tuscan shepherd’s dream,
Christ, man and creature in their inner day.
How could our race betray
The Image, and the Incarnate One unmake
Who chose this form and fashion for our sake?

The Word made flesh here is made word again
A word made word in flourish and arrogant crook.
See there King Calvin with his iron pen,
And God three angry letters in a book,
And there the logical hook
On which the Mystery is impaled and bent
Into an ideological argument.

There’s better gospel in man’s natural tongue,
And truer sight was theirs outside the Law
Who saw the far side of the Cross among
The archaic peoples in their ancient awe,
In ignorant wonder saw
The wooden cross-tree on the bare hillside,
Not knowing that there a God suffered and died.

The fleshless word, growing, will bring us down,
Pagan and Christian man alike will fall,
The auguries say, the white and black and brown,
The merry and the sad, theorist, lover, all
Invisibly will fall:
Abstract calamity, save for those who can
Build their cold empire on the abstract man.

A soft breeze stirs and all my thoughts are blown
Far out to sea and lost. Yet I know well
The bloodless word will battle for its own
Invisibly in brain and nerve and cell.
The generations tell
Their personal tale: the One has far to go
Past the mirages and the murdering snow.

Edwin Muir was a poet and critic, born in Deerness, Orkney Island, Scotland.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--