Ik geloof het niet – en het zou wel goed zijn

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Ik geloof het niet – PopUpGedachte vrijdag 7 december 2018

Ik geloof het niet. Dat het gaat veranderen op enig zichtbare termijn. En dat stemt me moedeloos en maakt dat ik de dingen dan maar een beetje schouderophalend doe. Gek eigenlijk. Het is met overtuiging, hoor, maar ook schouderophalend. Omdat ik het niet meer verwacht, niet meer geloof. Wel in een God, hoor. Een aanwezigheid. Een aanroepbare, beschikbare, luisterende aanwezigheid – die als ik in de regen vanaf mijn balkon de woorden van dat oudste gebedje van het christelijke geloof fluister, die dan luistert. En dat geloof verandert het tempo van de dingen die ik doe, brengt rust in mijn hoofd en brengt de aarde terug onder mijn voeten. Ik zak weer terug uit het denken over hoe de dingen allemaal moeten geregeld worden, terug naar de aarde. Alsof je even een knuffel krijgt en je dan uitademt, ontspant en even kunt leunen. Dat gevoel. Even weer aarden. Dat is wat die gefluisterde woorden ins blaue hinein een beetje doen.

Maar ik weet niet of ik geloof dat het wat gastvrijheid en rechtvaardigheid jegens vreemdelingen en vluchtelingen nog goedkomt in Europa. De applaudisserende menigte op de Duitse stations die met warmte en liefde mensen ontvingen uit de vluchtelingenstroom, lijken uit een ver verleden te komen. Terwijl dat niet zo is, het was nog maar heel recent. En nu zo moeilijk voorstelbaar. De nieuwe kandidaten die Merkel zouden moeten gaan vervangen vandaag zijn van een veel hardere lompere lijn dan zij wat dat betreft. Al kon Merkel soms ook scherp zijn.
In Denemarken schijnen ze vluchtelingen op te willen vangen op een onherbergzaam eilandje om aan de wereld te laten voelen dat vluchtelingen echt niet naar hen moeten komen. Ik vind het ingewikkeld.

Dit staat er vanochtend in één van de lezingen: Ik reken erop nog tijds mijn leven, de weldaden van de Heer te ervaren. Zie uit naar de Heer en houd dapper stand, wees moedig van hart en vertrouw op de Heer.

Het zou best helpen om een rotsvast geloof te hebben dat het in de komende tientallen jaren anders gaat worden. Dat we weer dat gastvrije land worden wat we in sommige momenten de afgelopen eeuwen zijn geweest. Een trotse vrijplaats. Zou je zo’n hoop ook gewoon jezelf kunnen voorschrijven als op doktersrecept? Elke dag één pilletje hoop voor de toekomst, vertrouwen voor de komende tientallen jaren, innemen met een beetje water vlak voor het eten. Ingrediënten: hoop, vertrouwen, geloof. Besef dat het werkelijk mogelijk is dat de nood het hart van de medemens vermurwt. Dat we emotionele dieren zijn, die soms opeens een nieuwe richting inslaan. Dat er onder die harde publieke toon zoveel medemenselijkheid schuilgaat.

Ik denk dat ik die maar één keer daags ga innemen de komende tijd. Vitamine G van geloof. En dan geldt dat niet alleen voor mij, hè, en dat vluchtelingenvraagstuk. Ook voor degene met een depressieve partner, die niet langer het vertrouwen heeft dat er nog een uitweg is. Of degene die nauwelijks meer kan zien en daar niet mee kan leven.

Zo spreekt de Heer: Nog slechts een korte tijd, dan zal de Libanon
weer een boomgaard worden, een boomgaard die is als een woud.
Op die dag zullen doven kunnen horen hoe uit een boek wordt voorgelezen,
en blinden zullen met eigen ogen zien, bevrijd van duisternis en donkerheid.

Dat is het idee. En hoe dat uitkomt weet geen mens. Dat het af en toe uitkomt, daar hebben we allemaal wel verhalen van. Soms via techniek en wetenschap, soms door een wonder, soms zit de bevrijding dieper van binnen. Maar blijven hopen en geloven, zonder daarin irreëel te zijn, misschien het verder in de toekomst te projecteren om niet lamgeslagen te worden door de realiteit. Maar een onsje hoop, vermengd met een klein beetje geloof en wat liefde en vertrouwen, kan de huidige inspanning van de dag minder verbeten maken, opener, ontspannener.

Ik ga dat pilletje maar eens dagelijks proberen in te nemen. Kans dat ik het vergeet, dat wel. Misschien nog een gat in de markt: een pilletje uitbrengen dat herinnert aan het geloof dat je wilde houden. Iemand zin om dat te ontwikkelen? Ik ben alvast je eerste afnemer.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95