Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Voel je je eenzaam en onbegrepen omdat je geloof veranderd is? Je bent niet de enige!

Als je geloof verandert, kun je je onbegrepen en eenzaam voelen. Rob ontmoet veel mensen die dat ervaren. Hij geeft negen adviezen.

Deel:

Het gebeurde gisteren weer. Het overkomt me steeds. Ik ontmoet mensen die op reis zijn, zoals we dat allemaal zijn, en die pasgeleden een ontwikkeling hebben doorgemaakt in hun geloof. Bij het opgroeien kregen ze van hun ouders, de kerk, de christelijke opleiding, hun jeugdgroep, stad, enzovoort, een bepaalde manier van geloven overgedragen. En bij het ouder worden werkte die manier niet meer zoals vroeger, en ze voelden zich steeds minder betrokken.

En toen gebeurde er iets. Ze lazen een boek, ze raakten in gesprek met iemand, ze hoorden een spreker, en toen vonden ze voor het eerst een taal om mee uit te drukken wat zij hadden ervaren. Ze ontdekten dat er andere manieren zijn om te praten en na te denken over geloof/Jezus/God/de Bijbel/groei.

En dat maakte hen zo blij!

En dan vertellen ze de mensen in hun omgeving wat ze hebben geleerd en dat verloopt niet zo goed. Hun vrienden, familie en huisgenoten snappen het niet helemaal, die fronsen hun wenkbrauwen en zeggen dingen als: Ik maak me zorgen over die nieuwe theologie van jou en: Die nieuwe richting die je inslaat is verontrustend en dan de ultieme dooddoener: Waar is Jezus in dit alles? 

Is dit jouw verhaal?

Deze blog is voor jullie – je leeft zoals je nog nooit hebt gedaan, je leert, groeit, legt verbanden en ziet dingen die je nog niet eerder zag, maar als je dit nieuwe geloof en inzicht deelt met anderen, kom je tot de ontmoedigende ontdekking dat niet iedereen zo enthousiast is.

Ik heb de verhalen gehoord van tal van mensen met dezelfde ervaring als jij. Dus hier zijn wat dingen om in gedachten te houden:

Je kunt mensen niet meenemen naar een plek waar ze niet willen zijn

Jij bent zo blij dat je bevrijd bent van iets wat voor andere mensen wel goed werkt. Zij houden ervan. Het voelt veilig. Het biedt hun betekenis en zekerheid. Dus als jij dat in twijfel trekt en daarbij, wie je op dat moment maar aan het lezen bent, citeert en de vragen stelt die voor jou nieuwe deuren openden, krijgen zij daar geen energie van.

Groepen hebben een zwaartepunt

Families, vrienden, kerken, bedrijven en scholen hebben allemaal een dominant bewustzijn, een zwaartepunt, een partijlijn. Vaak is dat de onuitgesproken afspraak die ervoor zorgt dat alles soepeltjes verloopt, gebaseerd op wat je moet geloven, hoe je je moet gedragen, wat aanvaardbaar is en wat niet. Dus als jij komt binnenstormen, helemaal opgewonden over wat je hebt ontdekt, dan ben je een verstoring. En systemen moeten niet zoveel hebben van verstoringen, vaak doen ze zelfs buitengewoon veel moeite om de verstoring de kop in te drukken, naar de kant te drijven en in diskrediet te brengen. Om deze reden verbieden sommige kerken bepaalde boeken, dit is waarom bepaalde onderwerpen taboe zijn bij familiebijeenkomsten, en dit is vaak de reden waarom mensen woorden gebruiken als ketter

Sommige stemmen waar je vroeger naar luisterde zijn niet meer nuttig

In feite zullen sommige stemmen die je eens hielpen, je groei belemmeren als je er nog langer naar blijft luisteren. Dat kan zelfs voelen als een stap achteruit – en dat is het ook.

Dit is normaal. Het is pijnlijk, maar normaal. Als je naar ze blijft luisteren, terwijl dat je frustreert en boos maakt, dan is dat niet hun fout, maar de jouwe. Zij doen gewoon wat ze altijd hebben gedaan en zijn wie ze altijd waren. Jij bent veranderd. Het is jouw verantwoordelijkheid om niet langer te luisteren naar de stemmen die jou hinderen in je verder voortgaande groei en ontwikkeling.

Misschien is het nodig voor je om grenzen te stellen bij bepaalde mensen. Voor sommige mensen lijkt het alsof jij een sprong in het duister waagt. Ze zien het als hun heilige opdracht om jou te redden. Hun constante verlangen om jou over te halen is, hoe goed ze het ook bedoelen, niet bepaald inspirerend. Het kan nodig zijn dat je vriendelijk maar beslist tegen hen zegt: ‘We gaan dit gesprek niet nog een keer voeren’

Je kunt vriendelijk, hoffelijk en grootmoedig zijn, en misschien verlies je alsnog vrienden

Je wordt misschien wel beticht van iets geks en onwaars. Sommige mensen mijden je. Dit kan je verwarren, op z’n zachts gezegd. Op de momenten dat je die kille bries van eenzaamheid voelt, vraag dit dan eens aan je zelf: Zou ik liever teruggaan?

Wat wil je liever? Vrij zijn en vol leven, open en enthousiast over alles wat er gebeurt in je hart, of ga je liever terug naar vroeger, naar wie en hoe je toen was? Ik dacht van niet. En dát moet je onthouden.

Het kan erg moeilijk zijn om woorden te vinden voor wat je ervaart

Je barst misschien wel van de nieuwe inzichten en hoop en leven, maar je vriend heeft niet iets soortgelijks ervaren. En dat jij er maar over doorratelt, maakt niet dat zij opeens gaan zien wat jij ziet. Het kan zelfs schade veroorzaken. Heb geduld. Dring anderen niet jouw ervaringen op. De wegen van de Geest zijn een groot mysterie, en hoe of waarom of wanneer bepaalde mensen tot inzicht komen, is buiten ons. Gun mensen hun eigen ervaringen.

Bitterheid is geen vriend van je

Het is zo makkelijk om cynisch te worden, al je energie te richten op hen en je eindeloos af te vragen waarom zij niet meer ontwikkeld zijn en waarom zij daar nog steeds vastzitten, en dezelfde riedel afdraaien en nog steeds dezelfde schijn ophouden. Als je nu vervuld bent van trots over hoe vrij jij bent en hoe intelligent en verlicht vergeleken met hun achterhaalde, verouderde denkbeelden, dan heeft jouw nieuwe kennis je alleen maar arrogant gemaakt. Let goed op je hart, want als je niet méér mededogen en vriendelijkheid en begrip hebt, dan ben je helemaal niet gegroeid.

Vier het

Kijk eens terug op de afgelopen zes maanden, het afgelopen jaar, de laatste vijf jaar. Jij bent niet meer dezelfde persoon die je toen was. Je bent gegroeid, hebt je ontwikkeld, bent opgebloeid en bevrijd. Vier dat. Niet omdat jij zo geweldig bent, maar omdat je dankbaar bent. Als de nieuwe dingen die je hebt meegemaakt je niet allereerst dankbaar stemmen, wat heb je dan gewonnen?

Voor Jezus zijn de vruchten het criterium

Je herkent mensen aan hun vruchten, hun leven, aan de manier waarop ze leven in deze wereld. Veel mensen raken enthousiast van nieuwe ideeën. Ze slaan andere mensen met die nieuwe inzichten om de oren en worden zelf precies dat soort mensen waaraan ze zo’n hekel hebben. (Als je al vijf exemplaren van En de meest van deze is… liefde (Love Wins) hebt gekocht voor dezelfde persoon en die heeft dat boek nog steeds niet gelezen, dan bedoel ik jou. Haha.)

Als een nieuw idee, of inzicht, of uitleg, jou niet verandert in het soort mens dat Jezus voor ogen heeft, dan is het niet veel waard. Ben je meer vergevingsgezind dan je was? Minder veroordelend? Meer aanwezig? Moediger? Minder bezorgd en bang, maar vrijer en liefdevoller? Dát maakt het interessant, dat jij veranderd wordt. Je kunt discussiëren en debatteren en proberen te bewijzen en aan te tonen wie gelijk heeft en wie het verkeerd ziet, maar het leven leven waartoe Christus ons uitnodigt… daar gaat het om.

Onthoud dat je niet alleen bent

Dat moet je echt nooit vergeten. Vooral wanneer je al kerk na kerk hebt uitgeprobeerd in de plaats waar je woont en je begint al te wanhopen en denkt dat jij de enige bent die de dingen zo ziet. Je bent niet alleen. We zijn met miljoenen.

Zijn sommige heersende opvattingen over wat het betekent om christen te zijn gigantisch aan het veranderen?
Yep.

Staat er iets nieuws te gebeuren, iets wat te maken heeft met wat het betekent om Jezus te volgen?
Yep.

Zijn er dingen aan het veranderen, op een enorme, historische schaal?
Ik geloof van wel.

Leven we midden in een nieuwe Reformatie? 
Ik denk het.

Is er hoop voor mensen die het gevoel hebben dat ze de enige zijn die zo denken?
Absoluut.

Dit blog werd eerder geplaatst op 1 maart 2017

Geschreven door

Rob Bell

--:--