Waarom kwam Jezus hier op aarde?

1 week

Het was in een week dat ik alleen met mijn dochters thuis was. Het waren er toen nog twee. Ik had vrij genomen van mijn werk om er echt voor mijn meisjes te kunnen zijn. Hun steun en toeverlaat was er niet en ik had mij voorgenomen een goed alternatief te zijn. Niet dat ik het – zover ik weet – daarvoor helemaal had laten afweten, maar laten we eerlijk zijn, in traditionele gezinnen spelen papa’s de tweede viool. Ik ken mijn plaats…
Deze week zou het anders zijn. Mijn vrouw was er namelijk niet. Zij was op Lesbos, waar zij zich als vrijwilliger inzette voor bootvluchtelingen die het hadden gered om op opblaasbootjes het Griekse eiland te bereiken. Op zoek naar veiligheid. Geluk. Een nieuw leven in vrijheid. Ik wilde deze week proberen die veiligheid, geluk en vrijheid voor mijn meisjes te zijn.

2 foto’s

Mijn vrouw appte een foto, bijna aan het eind van haar week op Lesbos, door. De eerste foto was gemaakt door een fotograaf die verslag deed van de ramp die zich op een paar duizend kilometer van ons veilige Nederland voltrok.Op die foto stond mijn vrouw zelf en ze werd omhelsd door een voor mij onbekende man. Ze stonden op een rots, vlak naast een half gekapseisde boot, het vaartuig waarmee de man de levensgevaarlijke oversteek had gemaakt van Turkije naar Griekenland.

Renske, zo heet mijn vrouw, had de man van de boot gehaald. Gered van het kolkende, koude water. Zijn leven gered. En hij? Hij kon maar een ding. De vrouw, die onbekende vrouw, omhelzen. En niet meer loslaten. Renske vertelde mij later dat ze daar zeker vijf minuten zo hadden gestaan. Zij was zijn redding. Zijn begin van wat een nieuw leven moest worden.

De andere foto zag ik later. Ook deze hoef ik niet op te zoeken om hem tot in detail te kunnen beschrijven. Omdat hij in mijn geheugen gegrift staat. Omdat hij voor mij gelijk staat aan waar het echt om draait in ons leven.
Het is een foto die ik kreeg toegestuurd van onze collega’s van International Justice Mission (IJM) uit de Filipijnen. Collega’s die dag en nacht op zoek zijn naar kinderen die seksueel worden misbruikt voor de webcam. Op de foto houdt een vrouw, mijn collega, een meisje in haar armen, terwijl zij haar naar een busje draagt dat haar naar een leven in veiligheid moet brengen. Het gezicht van het meisje is niet te zien. En ook al ken ik het meisje niet, ik realiseer mij wel wat haar is aangedaan en waar zij van bevrijd is. Gezien haar postuur schat ik dat ze nog geen tien jaar jong is. Zo oud als een van mijn dochters op dat moment. Een kind dat met poppen had moeten spelen.

1 boek

Een week. Twee foto’s. En ja, ook een boek.
In de tijd die ik over had tussen het huishouden, boodschappen doen, heen en weer vliegen van en naar school, pakte ik het boek waaraan ik was begonnen: Een nieuw christendom van Brian McLaren. Het boek gaat over de vraag wat Jezus nu eigenlijk kwam doen op deze aarde. En in dat boek gingen de antwoorden die ik heel mijn leven op deze vraag had gegeven, op de schop.
Wat was Jezus’ hoofddoel hier op aarde? Ik hoorde een jonge predikant deze vraag eens stellen aan een gemeente. Hij had – zo leek het – hetzelfde boek als ik gelezen.
De gemeenteleden gaven antwoord. Stomme vraag natuurlijk – ze zeiden het niet letterlijk - maar na jaren trouwe kerkgang en grondige Bijbelstudies, was het een inkoppertje. De enige reden van Jezus om naar de aarde te komen, was om te sterven aan het kruis zodat God onze zonden kon vergeven. Zodat iedereen die dat gelooft in de hemel kan komen. Kon de voorganger geen lastigere vragen bedenken?

Groter en mysterieuzer

Zelf was ik vroeger ook zo. Vroeg je mij wat de kern van het evangelie was, dan tekende ik het binnen een minuut op een papiertje. Mensje hier, God daar. Kloof ertussen. En dan het kruis. In de kloof. Enige dat het mannetje hoefde te doen, is het kruis als brug te gebruiken om naar God toe te lopen. 1, 2, 3. Kat in het bakkie. Voor het mannetje dan. Want het kruis was wel een dingetje uiteraard.

Maar gaf mijn tekening afdoende antwoord op de vraag wat het hoofddoel van Jezus op deze aarde was? Volgens het boek dat ik las, en de talloze boeken die ik hier vervolgens over doorspitte, niet.
Ja, Jezus kwam naar deze aarde om onze zonden te vergeven. Maar, zo legde de predikant de gemeente ook uit, dit was niet de kern van het verhaal. Het was veel meer, veel groter, nog mysterieuzer dan dat. God kwam in Jezus naar deze aarde om het kwaad te overwinnen en om – en daar komt-ie – zijn Koninkrijk te beginnen.

Jezus begon hier zijn Koninkrijk

Waar ik voorheen misschien twee zinnen nodig had om de kern van het Evangelie uit te leggen, kom ik nu woorden tekort. Net zoals bijvoorbeeld de Britse theoloog Tom Wright die een boek van meer dan 600 pagina’s nodig had om uit te leggen wat nu de belangrijkste boodschap is van de schrijvers van de vier Evangeliën en de latere apostelen.

Jezus is hier op aarde iets unieks begonnen: zijn Koninkrijk. En wij mogen hier deel van uitmaken. Het een gezicht geven. Een Koninkrijk dat radicaal anders is dan de wereldmachten die het nieuws domineren. Een Koninkrijk dat draait om liefde. Niet zoetsapppige liefde, maar radicale liefde. Liefde zoals ik die zag op de foto’s van mijn vrouw en van mijn IJM-collega’s. Foto’s die al de woorden uit de boeken die ik las over Gods Koninkrijk samenvatten.

Een omarming van een vluchteling. De bevrijding van kinderen uit de seksindustrie. Terwijl ik dit schrijf, kijk ik naar een wand in het kantoor van IJM waar onze visie staat uitgeschreven:

Miljoenen bevrijden
Een half miljard beschermen
Recht voor de armen is niet te stoppen

Dat is het Koninkrijk.
Dat is wat Jezus is begonnen.
Dat is waar Hij ons toe oproept om aan deel te nemen. Dat is wat Jezus kwam doen op deze aarde. Het kwaad overwinnen zodat wij kunnen kiezen voor het goede, voor liefde.

De langere versie van dit blog is eind van de maand te horen via Groot Nieuws Radio en als podcast van Trans World Radio.